at the end of the day it's all about her...

χωρις ορεξη καταληγω να τα πινω
σε μια pub που δεν μπορει να πει οχι
σε εναν αλκοολικο
και τελικα ολα ειναι ωραια
-νομιζω-
εκεινη καπου αλλου
μερικες στασεις με το μετρο μακρια

στο μαγαζι παιζει doors χωρις να κανει
τη κατασταση καλυτερη
ολα τη θυμιζουν και απο λιγο
στο τριτο διπλο ballantines φευγω



βουλιαγμενης
στη μεση εχω κατσει και περιμενω
τα αμαξια περνανε απο διπλα
χωρις να μου κανουν κατι
μονο κορναρουν
ο αερας παιρνει τα μαλλια μου
και τη βλεπω να γελαει λιγο πιο περα

δυο φωτα δεν αλλαζουν πορεια
κλεινω τα ματια και περιμενω

ΜΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΠ

και μετα σιωπη

σηκωνομαι γρηγορα και φευγω
το μονο που σκεφτομαι ειναι το χαμογελο της
που επιτελους γυρισε στη θεση του
δε μπορω να την αφησω ετσι
την αγαπαω υπερβολικα
για να κανω κατι τετοιο

γυριζω σπιτι
και της γραφω ενα τραγουδι...

for a tattoo'd lady i know

love her madly

φορεσα το παλτο και βγηκα στο κρυο
με ειχε παρει τηλεφωνο πιο πριν
να παω να δω το καινουριο της διαμερισμα
λεφτα δεν εχουμε και αλλαζουμε σπιτια
σα να ηταν πουκαμισα
τρελη κατασταση
σε ολη τη διαδρομη σκεφτομουν τι να της παρω
τελικα κατεληξα με ενα μπουκαλι ουισκι
το εβαλα στη τσεπη και συνεχισα στο κρυο
καπου στα μισα της ανηφορας σταματησα
ανοιξα το μπουκαλι και ηπια μια γουλια
για να μπορεσω να συνεχισω
αυτες οι ανηφορες γινονται ολο και πιο δυσκολες
χτυπησα το κουδουνι και μου ανοιξε
τουλαχιστον ηταν στο υπογειο και δεν ειχε σκαλοπατια
κατεβηκα
ανοιξε τη πορτα και βγηκε λιγο φως
με υποδεχτηκε με ενα χαμογελο
επεσε στην αγκαλια μου και τα μαλλια της με επνιξαν
καρυδα,δεν το αλλαζει αυτο το σαμπουαν
'μου ελειψες',μου ειπε και με φιλησε
μπηκαμε μεσα και μου εδειξε το διαμερισμα
μια τρυπα με κουζινα και τουαλετα
διπλο κρεβατι στην ακρη διπλα απο το καλοριφερ
βιβλια,χαρτια,δισκοι,πικαπ
ενα χαλι που πηγαινε με το δωματιο
και πανω απο το κρεβατι μια αφισα απο τη ταινια 'casablanca'
δεν ειχε καρεκλες ουτε τραπεζι
μου αρεσε
εβγαλα το μπουκαλι απο τη τσεπη
πεταξα το παλτο στο κρεβατι και εκατσα στο χαλι
εκεινη αφου εβαλε το L.A. woman στο πικαπ
ηρθε και εκατσε διπλα μου
μιλαγε για τα ταξιδια της
γι'αυτα που ειδε και εζησε
για τη μουσικη της
μου διαβασε αυτα που ειχε γραψει
γυρισαμε παλι στα παλια
τοτε που ξεκινησαμε μαζι
τελειωσαμε γρηγορα το ουισκι
αλλα δε μας εκανε και πολλα
το καλοριφερ το ειχαν κλεισει απο ωρα
και μπηκαμε κατω απο τα σκεπασματα
ζεσταθηκαμε ο ενας απο το σωμα του αλλου
και εκει κατω απο τα σκεπασματα
βρηκαμε την αγαπη που ειχαμε χασει
εδω και πολυ καιρο

ξυπνησε μολις ειχα βαλει το παλτο
δεν ειπε τιποτα
σηκωθηκε,με φιλησε και επεσε παλι στο κρεβατι
καθως κατηφοριζα βρηκα ενα χαρτι στη τσεπη
το εβγαλα και διαβασα
'ελα παλι οποτε θες'
και απο κατω διευθυνση και σταθερο
απ' οτι φαινεται ηρθε για να μεινει...

θα αρχισουμε να παιζουμε μουσικη
οταν σταματησει ο θορυβος
μεχρι τοτε απλα θα πινουμε

για να αντεξουμε...

κατι τετοια ελεγα ενω ετρεχα απο πισω της
στο cafe οπου καθοταν ο Pessoa με τον Crowley
στο μπαρ οπου ο Bukowski επινε ασταματητα
στη pub οπου ο Beckett σε μια γωνια
ελιωνε απο την τρελα

και εγω ετρεχα
και επινα για να αντεξω...

τα μαλλια της μακρια και η ζωη μικρη
ενα φιλι και τιποτα αλλο
για μια στιγμη να μπορουσαμε
να γυρισουμε λιγο πισω
για μια στιγμη
να σταματησουμε τον χρονο
να γινουμε ξανα εραστες
και μετα παλι εδω
εδω οπου ο κοσμος ειναι ακινητος
και κανεις μας δεν εχει χρονο

οι σκιες οσο προχωραει η νυχτα μακραινουν
τα βηματα της τη πανε ολο και πιο μακρια

ο δρομος γεματος απο θορυβους της νυχτας
περπαταω μονος
πριν καμποση ωρα χαιρετηθηκαμε
μπροστα σε ενα ταξιτζη που ακουγε λαϊκα
τωρα πρεπει να βρισκεται σπιτι της

κατεβαινα το μεγαλο δρομο
και τα φωτα εσβηναν σιγα σιγα
το ενα μετα το αλλο
σαν τις ελπιδες και τις προσδοκιες μας
μονο η ντροπη που τις ειχες μενει πισω
πηρα μια μπυρα απο το περιπτερο και συνεχισα
κοιταξα μεσα στη pub
ηταν η ωρα για να κλεισει
και οι τελευταιοι μεθυσμενοι πελατες
εφευγαν αφηνοντας πισω ενα κομματι τους
συνεχισα το δρομο μου
για να καταληξω στην αλλη ακρη
οπου ακουγοταν ο Tom Waits να τραγουδαει το Underground
ανεβηκα τα σκαλια της μεχρι τη ταρατσα
ενας καναπες απο τα σκουπιδια
μπουκαλια και κουτακια μπυρας
πεταμενα οπου μπορουσες να κοιταξεις
και ενα σκυλι κοιμοταν δεμενο σε μια γωνια

οταν ξυπνησα ο ηλιος με τυφλωνε
και η μπυρα ειχε κανει μουσκεμα το παντελονι μου
μαζεψα οτι μπορουσα απο εκει πανω
ενω εριχνα κλεφτες ματιες στον ηλιο
και χαθηκα γρηγορα στα παραξενα στενα της πολης
με ολους αυτους
που προσπαθουσαν να προλαβουν τη δουλεια τους

το μεσημερι με βρηκε στο σπιτι
εβγαλα το βιβλιο της και διαβασα λιγο
σκεφτηκα τη Χ.
το εκλεισα γρηγορα
και μετα απο ενα ουισκι επεσα στο κρεβατι
τωρα ειναι λιγο καλυτερα
αμα μπορεσω και κοιμηθω
ισως βγαλω κι αυτη τη μερα...

ακινητος

μονη κινηση να φερω
το μπουκαλι στο στομα μου
και ξανα παλι πισω
στη νεκρη φαση

προσπαθεια αυτοκτονιας
μεσω του αλκοολ
πολυεξοδη

κοιταζω το τηλεφωνο
και σκεφτομαι να τη παρω
να της πω ενα 'γεια'
τελικα τα παραταω
δεν ηθελα να την αντιμετωπισω
στη κατασταση που ημουν

θα με εκανε χειροτερα

προσπαθω να βρω τη κιθαρα
να κρατηθω απο κατι τουλαχιστον
κανενα αποτελεσμα

παιζω τη μουσικη στο μυαλο μου
ξαφνικα βγαινει ενα τραγουδι
οι στιχοι ερχονται αργοτερα
και ενα γλεντι οργανωνεται

Christine

ποσο της παει αυτο το τελευταιο τραγουδι

σκοταδι
πρωτα μια φωνη
και μετα κλαματα
ξινιλα
εμετος στο στομα
προσπαθω να επιστρεψω απο το σκοταδι
ανοιγω τα ματια και με οση δυναμη εχω
γυριζω μπρουμυτα για να φτυσω
σιγα σιγα βρισκω τις αισθησεις μου
η Β. ειχε γατζωθει πανω μου
κατι προσπαθουσε να πει μεσα απο τα αναφιλητα
αλλα δε καταλαβαινα και πολλα
παραλιγο αναρροφηση
τελικα εζησα
οταν με ειδε να σηκωνομαι
ετρεξε γρηγορα στη κουζινα και μου εφερε νερο
παλι καλα που εχω κι αυτη καμια φορα
ανασηκωθηκα και κοιταξα γυρω μου
σπιτι της
περιπου τρεις το πρωι
ολα τα φωτα ανοιχτα
σκουπιστηκα και ηπια το νερο
ενω εκεινη κοιταζε με ματια κοκκινα
και μαγουλα αυλακωμενα απο το κλαμα
σκουπισε τη μυτη της στο μανικι της μπλουζας
που καποτε της ειχα κανει δωρο
σηκωθηκα αργα και πηγα στη τουαλετα να πλυθω
ο ιδρωτας ετρεχε ποταμι
και απ' οτι μπορουσα να δω
ειχα τα χαλια μου
στο σαλονι την βρηκα να σκουπιζει
τη σηκωσα και την εστειλα να ξαπλωσει
με την υπσχεση οτι θα μαζευα εγω
εφυγε χωρις πολλα λογια
καθως μαζευα μετρησα το φαι της προηγουμενης
και τα δυο μπουκαλια ουισκι που ειχα πιει
το χαλακι θα παει για πεταμα τελικα
κριμα
εδενε καλα με το δωματιο...

μετα απο ενα μπανιο
πηγα να τη δω
ηταν στο κρεβατι
ξυπνια κι εκλεγε κατω απο το παπλωμα
ξαπλωσα διπλα της και την πηρα αγκαλια
τυλιχτηκε πανω μου σα φιδι
και μετα απο μερικα ψευτικα χαστουκια
μου ειπε
'μη μου το ξανακανεις ποτε αυτο'
της υποσχεθηκα να το κοψω
με φιλησε ξεροντας πως της ελεγα ψεματα
της ψιθυρισα ενα τραγουδι που της ειχα γραψει
μεχρι να την παρει ο υπνος
δεν αργησε πολυ
εκατσα λιγο ακινητος
χωρις να αναπνεω
και αφουγκραστηκα την ανασα της
απο καπου μακρια
ακουγοταν το million miles away

τι ωραια που θα ηταν μια μπυρα τωρα...

το αλκοολ στερευει
και τα λογια χανονται
μεσα στον πρωινο εμετο
'λιγο ακομα και θα τα καταφερω'
λεω απο μεσα μου
τελικα τιποτα δε γινεται
το πραγμα χειροτερευει
αλλα δεν εχω τα απαραιτητα λεφτα
για να κρατηθω μεθυσμενος
με κοιταει στα ματια
και με σκοτωνει χιλιες φορες
η απαντηση της στην ερωτηση ηταν
οτι φοβαται να μ' αγαπα γιατι μετα θα χαθω
εφυγα τρεχοντας απο εκει μεσα
και κρυφτηκα στο πρωτο μπουκαλι που βρηκα

η βροχη δε λεει να σταματησει
ενω προσπαθω να γυρισω σπιτι
χωρις να χασω περισσοτερο τον εαυτο μου
μου λεει κατι απο διπλα αλλα δεν ακουω πλεον
κλεινομαι κι αλλο μεσα μου
μια γουλια,δυο,τρεις...

η πολη γλυκα με καταπινει
μαζι με εκεινα τα τερατα που δε κοιμουνται
και τη Χ. καπου μακρια να ονειρευεται
ψαχνω ματαια για λεφτα
μονο μια τηλεκαρτα και ενα ανοιχτηρι
για μπυρες,ρετσινες και διαφορα τετοια
ακομα βρεχει εδω εξω

αφηνω στη καρεκλα τα ρουχα
με την ελπιδα οτι θα στεγνωσουν καποτε
το μπουκαλι μαζι μου στο κρεβατι
μερικες λεξεις σε ενα τετραδιο
και στη συνεχεια μια τελευταια γουλια
για καληνυχτα πριν βρω εκεινη
να τρεχει γεματη χαρα στα ονειρα μου

το περιμενεις αλλα ξεγελας τον εαυτο σου
ο χρονος κυλαει τα λογια τα σβηνει η σιωπη
και μετα δε μενει τιποτα αλλο απο τον πονοκεφαλο
μπορει να ηταν ωραιο αυτο το λιγο
μερικες τζουρες ζωης αναμεσα στο θανατο
δε θυμαμαι που καταληξαμε
παντως δεν ειχε κλαματα
μονο εμενα να πινω μπυρες στην ακρη του δρομου
εχω μαθει πια απ' αυτα
το προβλημα τελικα ειναι το δεσιμο με τον αλλο
εκει ειναι που τη παταω

τωρα δε βλεπω αλλο το φως
προτιμησα να πεθανω στο κρεβατι
δε τα καταφερα τελικα
και πηγα να παρω κι αλλες μπυρες

μερικα μπουκαλια αργοτερα
καταληγω στο δρομο
ψαχνωντας απο καπου να κρατηθω
περασμα απο διαφορα μπαρ
για να διαγραψω τις μνημες
και ολα εκεινα που δε με αφηνουν
να γυρισω σπιτι

το χαμογελο της με στοιχειωνει
και συνεχιζω να πινω
μεχρι τη στιγμη
που δε μπορω να παρω να ποδια μου
περπαταω λιγο και ξαπλωνω
στα παγκακια εξω απο τη νομικη
παρεα με τους αστεγους
σε κουβεντες γυρω απο γυναικες που περασαν

η νυχτα προχωραει
εκεινη ομως ειναι ακομα μεσα στο κεφαλι μου
τυχαια με βρηκε η Β. και με πηρε σπιτι
για να συνελθω

καπως καλυτερα τωρα

ισως μεινω λιγο ακομα εδω...

under the last dust

αλλη μια γουλια
και ο πονος παραμενει
το ουισκι ωραιο
η καρδια μου σκατα
μια αντλια που υπολειτουργει
και ο καπνος γυρω μας
ειναι αφορητος

'ειναι νωρις'
λεω απο μεσα μου
'θελω λιγο ακομα'
δειλες σκεψεις του τελους
ενας πονος στο στηθος
το χερι μου παει αυτοματα εκει
και η αναπνοη μου κοβεται
δυσκολη νυχτα η σημερινη

ειναι περιεργο
κοιμαμαι με τη σκεψη
οτι δεν θα υπαρχει αυριο

τελικα απογοητευομαι
και την επομενη πινω περισσοτερο
δε περιμενω και παρα πολλα πια
λιγο καλο αλκοολ
και ενα ξηγημενο γαμησι
με εκεινη που πινει μπυρες στη γωνια
και διαβαζει θεατρικα του Μπεκετ

τη φανταζομαι να μου τραβαει μαλακια
στη γωνια πισω απο το μπαρ
και μετα να τη πηγαινω σπιτι
για να γαμηθουμε οπως πρεπει
φαντασιωσεις
αλλη μια γουλια και τελος
ο υπνος ερχεται και το μπουκαλι διπλα μου

ετσι θα τους πω να με θαψουνε
παρεα με μερικα μπουκαλια
να χω κατι να πινω εκει περα
σε περιπτωση που στο μπαρ δεν ειναι τσαμπα

και ενω θα πινω θα τη σκεφτομαι
και θα αναρωτιεμαι
αν ηταν αγαπη ή οχι...


...

la petite mort

ροχαλιζει ενω εγω καθομαι στο γραφειο
και γραφω αηδιες με γεματο φεγγαρι
το οποιο φευγει κι αυτο σιγα σιγα
ξαφνικα η παρεα ξεφυτρωνει απο εκει
που δεν το περιμενεις
μες τη νυχτα ηρθε και ειπε ''γεια''
παλι εδω
αναμνησεις καθολου ευχαριστες
τους σιχαθηκα κι αυτους
γυριζουμε σπιτι μαζι αφου κανουμε χαζι
ολα τα ερωτευμενα ζευγαρακια
μαλακες που νομιζουν πως θα ειναι ετσι για παντα
σκατα στα μουτρα τους
τι ξερουν κι αυτοι
τι ξερω κι εγω...

στο σπιτι μετα απο μερικα τζιν τονικ,μπυρες και ουισκι
-με αυτην ακριβως τη σειρα-
δε ροχαλιζε πια
οι βασικες προφυλαξεις και μετα παλι πισω
σ' εκεινα που ειχαμε αφησει πριν καιρο
καλα ηταν
ο scott walker επαιζε χωρις σταματημο
και ο warren zevon δεν ακουγε τιποτα

τα ματια της σχηματιζαν αυτη τη θαλασσα
απο συναισθηματα
ενω το δευτερο μπουκαλι ουισκι χανοταν μεσα στα στομαχια μας
σηκωθηκα να παρω κατι απο το γραφειο
αλλα το αλκοολ ηταν παρα πολυ μεσα μου
κανω το πρωτο λαθος βημα και αρχιζω να πεφτω
μου φανηκε πως περασα τουλαχιστον εναν αιωνα στον αερα
να πεφτω και να πεφτω
δεν ισχυει τελικα οτι οι ζωη περναει μπροστα απο τα ματια σου
λιγο πριν το τελος
μαλακιες
μαλλον γιατι δεν ηταν το τελος
μαλλον γιατι δεν ηταν ζωη
τελικα επεσα με το κεφαλι στη γωνια του κρεβατιου
και εμεινα εκει μεθυσμενος και αναισθητος

το κεφαλι μου γυριζε και εκεινη ειχε φυγει πια
μονος στο σκοταδι σηκωθηκα
και εψαξα για το μισογεματο μπουκαλι
πουθενα
η πουτανα το μαζεψε και εξαφανιστηκε
δε πειραζει
εχω κατι μπυρες στο ψυγειο
το καλυτερο πρωινο

μαζευομαι και παω τουαλετα
κοιταω στο καθρευτη μπας και δω καποιο αλλο προσωπο
αλλα δε γινεται τιποτα
πραγματα που εχω κανει και θελω να διαγραψω
γυριζουν ολα γυρω μου και χορευουν περιεργα
στο ρυθμο ενος παλιου τραγουδιου
τους βαζω ενα ποτηρι
για να πιουμε ολοι μαζι

και ο χορος συνεχιζεται...

5 μηνες και κατι

ειναι λιγο αδεια η πολη χωρις εσενα
παλια τη γεμιζαμε με βαβουρα
χορο και ερωτα
τωρα νεκρικη σιγη
ειχα να σε δω απο τη κηδεια
τοτε ησουν απλα σε μια κασα
και περιμενες να σε θαψουν
τωρα εχεις και μαρμαρο απο πανω
βλεπω πως δε τσιγκουνευτηκαν
πεταξανε ολα τα λεφτα στο μαρμαρο
αν τα βλεπες θα τους εριχνες ενα καλο βρισιδι
και θα φευγες απο το σπιτι
χτυπωντας τη πορτα δυνατα πισω σου
οπως τοτε

εστριψα ενα τσιγαρο και αραξα
το μαρμαρο εκαιγε απο τον ηλιο
και η μπυρα ζεσταινοταν γρηγορα
δεν ειχα να πω πολλα
μονο μια καλημερα.
θα φυγω
κι εσυ το ιδιο θα εκανες
ολοι το ιδιο θα καναμε
ισως οχι ολοι
χυνω λιγη μπυρα στο μαρμαρο
εκει που υποθετικα ειναι το κεφαλι
η γριουλα απο διπλα με κοιταζει περιεργα
τοποθετει πλαστικα λουλουδια στο βαζο και φευγει
πρακτικη η γρια
εχει περασει ολη της τη ζωη εκει μεσα
και ξερει

αφηνω πισω το νεκροταφειο
στο πρωτο περιπτερο παιρνω μια μπυρα
και αποφασιζω να μη ξαναπατησω εδω
μεγαλο ψεμα...

εξορια

το στερεο παιζει οτι κατσει
και τη χαιρεταω για τελευταια φορα
μεσα απο τα δοντια
θα τη δω σε τεσσερα χρονια
τοσο λεει θα κατσει εκει
και ο χρονος σπαει πλακα
με τα νευρα μου

λιγο ακομα και ολα θα εχουν τελειωσει
-μεγαλο ψεμα-

τιποτα δε τελειωνει ετσι απλα
οσο κι αν θελουμε να το πιστευουμε

γυρισματα στη κρυα πολη
το αλκοολ με κραταει ζεστο
λιγα μηνυματα στο κινητο
και η σιωπη μερικων μηνων
φτανει στο τελος της

'Λινα Λινα...'
σιγοτραγουδαω καθως χανομαι
στο λαβυρινθο της πολης
πεταω το πουκαλι στα σκουπιδια
δεν εχω τσιγαρα
και κανω τρακα απο τη πρωτη πουτανα
που βλεπω
προσφερει κι αλλα μαζι με το τσιγαρο
αλλα δεν εχω ορεξη
ουτε λεφτα

το αρωμα της περασε απο διπλα μου
και η καρδια μου ετρεξε μεχρι την αλλη γωνια
γυρισα βιαστικα πιστευοντας πως θα ειναι εκει
αλλη μια πλανη του μυαλου

πλαγιαζω μονος με τις σκεψεις μου
ενα σαξοφωνο ακουγεται στο βαθος
γραφω δυο λογια σ' ενα χαρτι
και επιστρεφω στην οριζοντια θεση

κλεινω τα ματια και κοιμαμαι
αυριο δε θα ειμαι εδω
η εξορια περιμενει
θελω να ειμαι ετοιμος

3 κατσαριδες (ή ο παραλογος μονολογος ενος μπεκρη)

η Σ. στη κουζινα ετοιμαζε φαγητο
ενω εγω καθομουν και ταϊζα
3 κατσαριδες
με χθεσινη πιτσα και ζεστη μπυρα
σιχαμερα εντομα
αντεχουν στα παντα
λιγο ακομα και το Δουβλινο ερχεται
πιο κοντα
μερικα λεφτα να μαζεψω μονο
και ολη η αηδια εδω περα
θα ειναι παρελθον
-μη φυγεις-
μου ελεγε καθως μαζευα κατι ρουχα
αδυναμη μεχρι το τελος
καθε λεπτο μετραει αντιστροφα
ωρα να εξαφανιστω
πολυ εκατσα εδω περα
καθως κατεβαινα τις σκαλες
ακουσα τις λεξεις
'αυτοκαταστροφικος'
και 'αλκοολικος'
δεν εδωσα ομως πολυ σημασια
ειχα φυγει απο εκει μεσα
εδω και ενα μηνα
μονο το σωμα μου ειχε μεινει
απλα γιατι η σαρκα θελει και κατι αλλο
εκεινη την επαφη που σε φερνει
λιγο πιο κοντα στον θανατο
μονο για μια στιγμη
και μετα παλι εδω
στα σκατα
-μη βριζεις-
μου λεει
σοκαρεται και απο το πιο απλο
ενω δε σου δινει αυτη την εντυπωση
μπερδεμενα πραγματα
και το συκωτι μου διψαει για guinness,
ουισκι,τζιν με τονικ και πολλα ακομα
που δε χρειαζεται να ξερεις
γιατι εδω θα γυρισω παλι
και το ξερουμε και οι δυο πολυ καλα
οσο και να μη μιλαμε μεταξυ μας
εσυ ψαχνεις να πιαστεις απο καπου
καθως ξεκινας να μισεις το κοσμο,
ενω εγω χανομαι πισω απο ποταμια μπυρας
και ψευτικα λογια αγαπης απο μουνια
που κυκοφορουν αναμεσα μας
και νομιζουν οτι αξιζουν κατι παραπανω
απο το σημερα.
ξεκινησα να πινω τη μερα που σταματησε
ο χρονος
δε σταματησα να σε αγαπαω ποτε,
το ξερω μαλακια,
αλλα τι να κανουμε
δεν ηταν η πρωτη
και σιγουρα οχι η τελευταια φορα


τωρα κοιταζω παλι πισω
δε βλεπω φως
κι ετσι συνεχιζω οπως και πριν...

τη κοιταξα στα ματια
και ο δαιμονας
βρηκε καταφυγιο κατω
απο το δερμα μου
μη κανεις ετσι,
δεν ειναι τιποτα
λιγος θανατος παραπανω.
η κοιλια μεγαλωνει
απο τις μπυρες
καλα παμε
'ασε τα ποτηρια
θα τα μαζεψω εγω',
μου ειπε.
δεκα χρονια μετα
ειναι ακομα στο τραπεζι
δεν τα μαζευω επιτηδες
ασε που βαριεμαι κιολας
τα σεντονια με το αρωμα της
καθε πρωι πεθαινω κι απο λιγο
μυριζοντας τα.
αυτα μεχρι πριν λιγες μερες
τωρα τα εκαψα
αιματα περιοδου απο μια τυχαια,
ασχημο θεαμα.
ευτυχως οι μπυρες ειναι κρυες
και εγω μπορω και πινω ακομα
ισως οχι για πολυ
απ' οτι μου 'χουν πει
το θεμα ομως
ειναι οτι δε μου λενε το ποτε
για να κανονισω τις δουλειες μου
εχω αφησει πολλα πραγματα στη μεση.
καιρος ν' αρχισω να συμμαζευω
λιγο τη κατασταση
οχι τωρα ομως,
ασ' το γι' αυριο
βαλε τωρα κατι να πιουμε...

εκατσα στο πεζοδρομιο να ξεκουραστω
ο κοσμος περναγε απο μπροστα μου
και εγω τελειωνα μια μπυρα
που πλεον ειχε ζεσταθει
εβγαλα απο τη τσεπη το καπνο
και εστριψα ενα στα γρηγορα
μια τζουρα,δυο τσουρες,τρεις...
δυο ωρες πριν με πεταξε εξω απο το σπιτι
τωρα κατηφοριζω για το μπαρ
σε μερικες ωρες θα ειμαι παλι πισω σ' εκεινη
εχω να ξυριστω δεκα μερες
και τα νεφρα μου πονανε
που και που
εκεινη ομως ειναι απο τις λιγες
που με δεχτηκαν οπως ειμαι
τωρα κοιμαται γυμνη στο κρεβατι
ενω εγω πινω λιγο απο το ρουμι
που εμεινε στο μπουκαλι
παλι πισω μαζι της
μονο το φως του δρομου
μπαινει απο τις κουρτινες
και οι φωνες τους τοσο απομακρες
προσπαθουν να ακουστουν μεσα στη σιωπη
σκεφτομαι μια μελωδια που θα ταιριαζε
την αφηνω εκει που τη βρηκα και ξαπλωνω
περναει το χερι της απο πανω μου
σκαω και στο παραμικρο αγγιγμα
βαζω τον ανεμιστηρα
-καπως καλυτερα-
τωρα ισως και να κοιμηθω...

με ειχε παρει αγκαλια και μου ψιθυριζε
την εισαγωγη του soft parade
τη πιστεψα στην αρχη
μετα ομως ξυπνησα
πηγα μεχρι το μπανιο
γυρισα και επεσα διπλα της
ακομα ζεστη
και ετοιμη για ερωτα
ο ανεμιστηρας βουιζε στη γωνια
και περναγε που και που να μας δροσισει
σαν ελικοπτερο απο την αποκαλυψη
ηπιαμε μια γουλια και αγκαλιαστηκαμε
ιδρωτας,αλκοολ και τσιγαρα
μια πιτσα μισοφαγωμενη στο πατωμα
περιμενει τις κατσαριδες να την αποτελειωσουν
ενω εκεινη ανοιγει τα ποδια της...

...

ο ηλιος με καιει
στο πρωτο βημα προς τον εξω κοσμο
βαζω τα γυαλια και συνεχιζω
μια μπυρα απο το περιπτερο
για να παει κατω το πρωινο
σκεφτομαι μια σταση στη pub
για λιγο κρεας και μαυρη μπυρα
αλλα τα λεφτα δε φτανουν ουτε για σπιρτα
αστο για αλλη φορα...

...

νυχτωσε και ειμαι παλι εδω
στη θαλασσα
εφερα και τις πετρες μου
σε καθε μια και απο ενα ονομα
καθομουν και τις πεταγα μια μια
στη τελευταια σταματησα
κοιταξα ξανα το ονομα
την εβαλα στη τσεπη μου
λεω να της τη στειλω σε γραμμα
μαζι με κατι αλλα
που της ειχα υποσχεθει
ας ελπισουμε οτι δεν ειναι πολυ αργα...

cobra on my left,leopard on my right...

μπυρα,πολυ μπυρα

κι αλλη μπυρα
μεχρι που να μη μπορεις να πιεις αλλο
μεχρι να ιδρωνεις μπυρα
μεχρι να κατουρας μπυρα
μεχρι να χυνεις μπυρα
μεχρι...

και μετα επεσα στο πλαι νεκρος
κενος,και το ταβανι κοιταζε περιεργα
το μικρο ανθρωπακι απο κατω του
το μπουκαλι επεσε διπλα μου
και χυθηκε το λιγο περιεχομενο του
αναγουλα
και ολα επιστρεφουν πανω
εγραψα κατι τελευταια λογια
πανω στο τοιχο και χωθηκα κατω απο το γραφειο
-ωραια ειναι εδω,ας φτιαξουμε ενα καταφυγιο-
αλλα ξαφνικα θυμηθηκα τα χαπια του γιατρου
ηρθε η ωρα τους
χωρις αυτα καμια φορα φανταζομαι πραγματα
μερικοι το λενε σχιζοφρενεια
εγω δε τους πιστευω ακομα
ισως πιο μετα
αφου μπορω ακομα και ριχνω γκομενες
εκτος και αν ολα τα εχω φανταστει
μπαααα,
να ναι καλα τα χαπια
ξεχωριζω τη πραγματικοτητα
απο τη φαντασια
κατι σα δεκανικι για να βγαλω τη μερα
στο τελος ολα ειναι καλα
και μετα υπνος
στην αγκαλια της
μαζι με λιγο ερωτα και συναισθημα
χρησιμοποιημενα προφυλακτικα
και κατι βινυλια των doors
να παιζουν στο βαθος

λεω να πιω αλλο ενα εδω περα
θες;

σου φαινεται ενταξει και ομως δεν ειναι
κατι μεσα της τη τρωει
αναρωτιεται για το μελλον
λησμονει το παρελθον
και νομιζεις οτι ξεχναει να ζησει το παρων
μπορει να κανω και λαθος
ομως την επομενη φορα να μη παμε για πιτσα
να βγουμε βραδυ και να γυρισουμε τη πολη
να χαθουμε σε μερη που δεν γνωριζουμε την υπαρξη τους
να πιουμε λιγο παραπανω απ' οτι συνηθως
εσυ το κρασι σου κι εγω το ουισκι μου
να περασουμε και απο τη στοα
ειναι ακομα ανοιχτο αυτο το στενο ποταδικο
και τελος ο ηλιος να μας βρει στη παραλια
να μου διαβαζεις τα τελευταια σου ποιηματα
απο το μπλοκακι σου
ενω η θαλασσα θα παιζει παραδιπλα
και ο ενας θα διαβαζει τη σκεψη του αλλου
οπως τοτε στην αρχη
που ολα ηταν κοκκινα

-απο το παθος-

ναι,ξερω.
δυσκολο.
γαμα το...

μπυρα ξανα
τι μερα εχουμε;
καμια επαφη με τον κοσμο
μονο μια θολουρα
μισο να ξερασω κι ερχομαι

στο κρεβατι γυμνη
ροχαλιζει
και η κυτταριτιδα φαινεται
στο φως της λαμπας
οχι και τοσο νεα πια
ετσι ειναι μετα απο τα.

παρακατω δε ξερω τι εχει
ισως περισσοτερες μπυρες
αυτες δε μπορουν να σε σκοτωσουν
η ζωη μπορει
μολις το 'κανε

τωρα κοιτα απο την αλλη
ξημερωσε στη γη των λωτοφαγων
ωρα να το γιορτασουμε
φερτε μπυρες και γυναικες

αυριο γυριζουμε στο σπιτι μας...

Στην Ε.

χορευει μονη της με τα χερια ψηλα
μεσα σε ενα κυκλο απο φωτια
αφηνει τα μαλλια της στον αερα
για να με φερει κοντα
προσπαθει να με μαγεψει
και τα καταφερνει πολυ καλα
αλλες φορες φευγει μακρια
και αλλες καθεται εκει
κανω να πλησιασω
μα απομακρυνομαι
ολο και περισσοτερο

το συμπαν λειτουργει
και ειναι ανοιχτο προς ολους
ομως αισθανομαι φυλακισμενος
μεσα σε μια κινουμενη κασα

κοιτα ψηλα τον ουρανο
μαυρος
τα κεφαλια γυρισαν προς το μερος της
μενει ακινητη και τους κοιταζει
κοκκινη

μισος
πονος
λαγνεια
εξαψη
εκτονωση

το μπουκαλι στο χερι
αδειο
ο καπνος τελειωσε
ψιθυριζω για να ακουστω
πανω απο την αναπνοη της
που ηχει δυνατα
μεσα στη σιωπη της νυχτας
ενω τα στηθια της
ανεβοκατεβαινουν ρυθμικα

μονη της τωρα καθεται
στη γωνια του κυκλου
χωρις ρουχα
και περιμενει

ξυπνα
φτασαμε

μου πιανει το χερι καθως πλησιαζουμε
με θελει κοντα της
μπροστα στο θανατο φοβασαι
καμια φορα
δακρυα τρεχουν στα μαγουλα της
γυριζω απο την αλλη
ο ηλιος με τυφλωνει
κοιταζω το λακκο
κοντευει να μου κοψει το χερι
αλλα παραμενω αναισθητος
δε μπορω να της δωσω αυτο που θελει
ειμαι ηδη πολυ μακρια
τα φτυαρια ειναι στην ακρη
και η κασα βγαινει στο φως
φυσαει
ο αερας παιρνει μακρια
τη μυρωδια του θανατου
ενα ασπρο σεντονι σκεπαζει
οτι εχει απομεινει
απο αυτο που καποτε ηταν ανθρωπος
τωρα μονο κοκκαλα,σκονη και χωμα
τα μαζευουμε και φευγουμε
ενω προχωραμε γυριζω και κοιταζω πισω
ο ηλιος ειναι ακομα εκει
ωραια μερα για να πεθανει κανεις...

ειναι ωραια στη κολαση

βρωμικη πολη

αισχρη πολη

ξεχαρβαλωμενη πολη

γαμημενη πολη

γεματη μπυρα

που δεν τελειωνει ποτε

τελικα μ' αρεσει εδω...

αναβω ενα τσιγαρο
τελευταιο
αυριο το κοβω
οπως και καθε πεμπτη
το ουισκι χωρις παγο
καθαρο
και κατι μουτζουρες στο χαρτι
δυσκολοι καιροι για αληθειες
...

κοιταζω το ρολοι
χωρις να αντιδρω
πινω και βλεπω
τους δεικτες
κινουνται αργα αλλα σταθερα
και μετα σιωπη

τα τελευταια μου λεφτα
τα εφαγα σε μουνια και μπυρες
με αποτελεσμα
να μην εχω αλλα για να αγορασω
λιγο χρονο

τελειωνω τη μπυρα μου

και ξαπλωνω διπλα της

...να της πω να παρει μπαταριες

ο βηχας επεστρεψε
ο γιατρος λεει οτι θα τη βγαλω καθαρη
κι εγω ο βλακας τον πιστευω
μπυρα και τσιγαρα
ο βηχας ομως ειναι ακομα εδω
μετα απο καθε γουλια
και ενας μικρος θανατος
οπως ο υπνος
προβα για το θανατο
καλα τα παω
ισως καλυτερα απ' οτι θα 'πρεπε
μηνυμα στο κινητο
ρωταει αν ειμαι καλα
της λεω ψεματα
αυτη μου ελειπε τωρα
ειναι φορες που μονος σου
εισαι καλυτερα
χωρις ολους αυτους
να σε ζαλιζουν
μονος με τα βιβλια
και τη μουσικη σου

επεσα στο κρεβατι
και ολα γυριζαν
ο καφκα απο διπλα με κοιταζε
και χασκογελαγε
τον επιασα και τον πεταξα
στη γωνια
καλυτερα ετσι
ησυχια
και μετα κενο
ο βηχας ακομα εδω
μου ερχεται στο μυαλο το τραγουδι της
hey you
την ακουω μεσα στο κεφαλι μου
να το τραγουδαει
ξαφνικα σηκωνω το κεφαλι
τη βλεπω μπροστα μου
και ξεκιναω να τραγουδαω μαζι της
τρελαθηκα...

για την Ε.

γυριζα απο δω κι απο 'κει με το κεφαλι κατω
προσπαθουσα να σκεφτω κατι αλλο
εκτος απο τα ματια της
δεν τα καταφερα τελικα
αραξα για ενα τσιγαρο
'μη το ξαναρχισεις'
ετσι μου ειπε τη προηγουμενη
ανοιξα το σακουλακι
και βαλθηκα να στριβω ατσαλα
η μερα οσο παει και μεγαλωνει
λιγοτερη νυχτα για μας
η θαλασσα δε λεει και πολλα τωρα
ουτε εγω της μιλαω
καταλαβαινομαστε με τα ματια
καμια φορα της δινω και λιγη μπυρα
αμα ειμαι στις καλες μου
και μετα εκεινη ερχεται παλι στη σκεψη μου
μονο και μονο για να με βασανισει
μπορω σχεδον να την αισθανθω διπλα μου...

(ακουω τον ποδηλατη να χτυπαει χαρουμενα το κουδουνι του
ξαφνικα ολοι προσπαθουν να σωσουν το κοσμο
τι μαλακες...)

η λαμπα δεν τη παλευει καθολου

και μια μυγα κανει βολτες
τεσταρωντας την υπομονη μου
κοιταω για ωρες τα λευκα χαρτια
-τιποτα-
η μουσικη απο πισω συνεχιζει
one bourbon,one scotch,one beer
και μετα παλι πισω
εδω

τα παραταω ολα και βγαινω εξω
-κρυο-
δαγκωνω τη γλωσσα μου και συνεχιζω
ο αερας αγριευει
πρεπει να ειμαι πιο γρηγορος απο δω και περα
φτανω τελικα στην Β.
κοιμαται σα πτωμα
και το μπουκαλι στο πατωμα σπασμενο
παλι ηπιε τα κερατα της
μια μικρη επιδρομη στο ψυγειο της με ζωντανευει
της φτιαχνω κι ενα σαντουιτς
για να φαει οταν θα ξυπνησει
πινω μια μπυρα και εξαφανιζομαι

στο δρομο για το μπαρ χτυπαει το τηλεφωνο
-που εισαι;
-εξω.
-ελα απο δω.
-εχεις μπυρες;
-εχω
-ενταξει,ερχομαι.
πλησιαζω το σπιτι της και τη βλεπω στο παραθυρο να περιμενει
μου ανοιγει χωρις να χτυπησω το κουδουνι
και ανεβαινω στο τριτο
το ασανσερ ακομα χαλασμενο
ηταν στη πορτα και με περιμενε
φοραγε το μαυρο κομπινεζον που ειχε παρει το καιρο που ημασταν μαζι
μερικες φορες το κανει μονο και μονο
για να με δει να βασανιζομαι μεσα στο παντελονι μου
σημερα ομως δεν ηταν γι' αυτο
εκατσα στο καναπε και μου εφερε μια μπυρα
βολευτηκε κι εκεινη διπλα μου
κοκκινο κραγιον στις γοπες μεσα στο τασακι
το επαιζα ανηξερος απολαμβανοντας τη μπυρα μου
αλλα εκεινη δε μπορουσε να περιμενει αλλο
και πηρε τη κατασταση στα χερια της...

το σεξ μαζι της ειναι παντα καλο
σου θυμιζει πως ειναι να ζεις
ηπια μια τελευταια μπυρα κι εφυγα
δεν ειχε ξημερωσει ακομα και βαριομουν να γυρισω σπιτι
-δεν ειχα και τιποτα να πιω εκει-
η Β. ειχε ηδη ξυπνησει οταν πηγα σπιτι της
και ειχε τσακισει το σαντουιτς
μου ανοιξε μια μπυρα και εκατσε στα ποδια μου
ωραια καστανα μακρια μαλλια
επεφταν απαλα στη γυμνη της πλατη
θα μπορουσα απλα να καθομαι και να τα κοιταω
για ωρες παρα να τη γαμαω
τελικα μετα απο λιγο πηγαμε στο κρεβατι
με τις μπυρες παρεα...

το τηλεφωνο με ξυπνησε
-ποιος;
-που εισαι ρε μαλακα σε λιγο βγαινουμε στη σκηνη
-τι μερα ειναι;
-παλι σκατα εισαι ρε πουστη;
-ναι.παιξτε χωρις εμενα.
το κλεισα και γυρισα πλευρο
το ροχαλητο της ομως δε με αφησε να κλεισω ματι...

και εκει που ειναι ολα ησυχα χτυπαει το τηλεφωνο
ΝΤΡΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΝ
-ποιος;
-εγω ειμαι.
-τι εγινε;
-πεθανε η.
-σκατα.ποτε ειναι η κηδεια;
-αυριο στις 4.
-εγινε γεια.
παει κι αυτη.ωρα να ανοιξω το καλο ουισκι.

...

τα σκυλια στη πυλη του νεκροταφειου αραζουν
με τις κοιλιες τους να βλεπουν τον ηλιο
παντα στις κηδειες εχει εναν ηλιο που δε παλευεται
αφορητη ζεστη.δε πειραζει
κοιταζω το ρολοϊ μου
νωρις ειναι ακομα

πολλοι ταφοι.πολυς χωρος πιασμενος
αν τους θαβανε ορθιους μηπως θα γλιτωνανε λιγο;
ορθιους;χα,καλο κι αυτο
να γινει καποτε μια κατολισθηση
και να ξεπροβαλει απο το εδαφος
το κεφαλι και το δαχτυλο να δειχνει καπου
προχωρω αργα μεσα απο τους ταφους
μια μανα οδυρεται για το γιο της
που πεθανε νωρις,φανταρος
τη παρατηρω καλυτερα
κωμικη μεσα στη δυστυχια της
παντα μου εφερναν γελιο ολα αυτα
δε ξερω γιατι
κανενας δεν αντιμετωπιζει ψυχραιμα τον θανατο

συνεχιζω για το εκκλησακι
ξερο τοπιο
καλο θα ηταν να φυτεψουν τιποτα
στα κινεζικα νεκροταφεια καλλιεργουν
τεραστιες παπαρουνες που παραγουν
το καλυτερο οπιο
εδω ομως δεν ειναι κινα
ο ηλιος συνεχιζει να ειναι κυνικος
εχω σκασει απο τη ζεστη
και τα ποτα δε βοηθανε πολυ
τη φερνω στο μυαλο μου
οπως ηταν τοτε στην αρχη
εβαλα και το πουκαμισο που της αρεσε
στο μυαλο μου ερχονται οι στιχοι

'The exodus is here
The happy ones are near
Let's get together
Before we get much older'

θυμαμαι οταν ειχε πρωτοπαρει το δισκο
που τον ακουγαμε συνεχεια
και οι γειτονες να φωναζουν
γιατι το βαζαμε στη διαπασων
μια-δυο φορες μας ειχαν φερει και μπατσους
αλλα δεν εγινε τιποτα
τωρα μου εμεινε απλα ο δισκος
και η αναμνηση της

ηρθαν οι συγγενεις
παντου μαυρα
και μια ατμοσφαιρα αποπνιχτικη
την αραξα εξω στα σκαλοπατια
και περιμενα να τελειωσει το θεατρο
βγηκαν και τους ακολουθησα απο αποσταση
δε θελω να εχω σχεσεις μαζι τους
δε τους χρειαζομαι
ουτε αυτοι εμενα
ριχνουν τη κασα στο λακο
και κανουν σειρα για να ριξουν χωμα
τελετη ολοκληρη
βαρεθηκα
παω να πιω το σκατο κονιακ στο κυλικειο
ισως μου φτιαξει το στομαχι

η γυναικα που μισουσε τις τουλιπες

καθομουν πισω απο τα καγκελα και τη κοιταζα
που επαιζε μ' ενα κομματι γυαλι
τοσο κοφτερο που θα μπορουσε
να κοψει ακομα και τη ψυχη σου στα δυο

γυμνη κατω στο πατωμα επαιζε
και εγω τη παρακολουθουσα με μισος

σηκωσε το βλεμμα και με κοιταξε
τα μαλλια της επεφταν μπροστα
κοκκινη θαλασσα
και στο βαθος η αβυσσος των ματιων της

απλωσε το χερι με το γυαλι
και το εχωσε μεσα στο μουνι της
το αιμα χυθηκε ζεστο
μαζι με τα κολπικα υγρα της

πιεσε το γυαλι κι αλλο μεσα
χωρις να φωναξει
χωρις να κλαψει
πιεζε ολο και πιο μεσα

με κινησεις που εδειχναν πως ηξερε τι εκανε
εκοψε ολο το εφηβαιο της
και κινηθηκε προς τα γεννητικα της οργανα
εβγαλε τη περιττη σαρκα με μανια
και εχωσε μεσα της και τα δυο χερια

πρωτα βγηκε ο κολπος
ξεσκισμενος οπως και τη πρωτη φορα
μετα η μητρα που για 9 μηνες
θα μπορουσε να ηταν το σπιτι καποιου βιαστη
και τελος οι σαλπιγγες με τις ωοθηκες
καταδικασμενες να σαπισουν πλεον εξω απο το σωμα της

τη κοιταζα με απαθεια μεσα απο τα καγκελα
δεν ειχε βγαλει αχνα ολη αυτη την ωρα
μονο με κοιταζε μεσα απο τον κοκκινο καταρακτη
με ενα σαρδονιο χαμογελο
ζωγραφισμενο στο προσωπο της

την αφησα να πεθανει μεσα στα αιματα της
μαζι με τον εσωτερικο της κοσμο
που τοσο αγαπησα
και πηγα να πιω μια μπυρα

οταν γυρισα ειχε ξεψυχησει
μαζεψα τα κομματια της
την εθαψα στο κηπο
και απο πανω της
φυτεψα τουλιπες

Ενα καλο αινιγμα,πως να διασχισεις το Δουβλινο χωρις να συναντησεις pub.

stone rock,τσιγαρα και μπυρες
που και που και καμια γκομενα
να κανει ανω κατω το δωματιο
γιατι κατι ψαχνει
παντα κατι ψαχνει
και δε το βρισκει παρα μονο
οταν μου σπασει τα νευρα
ο χρονος περναει
χωρις να δειχνει ελεος

και γιατι να το κανει αλλωστε;

τελικα το βρηκε αυτο που εψαχνε
και γυρισε πισω στο κρεβατι
με μια οψη ανακουφισης
σχηματισμενη στο ταλαιπωρημενο προσωπο της
ηπιε μια γουλια και μου τον πηρε πιπα
εγω συνεχισα να πινω και να καπνιζω
ενω εκεινη εκανε τη δουλεια της
καπου εκει πρεπει να με πηρε κι ο υπνος...

rocket man

δεν ηξερα οτι ειχα αυτο το δισκο
'Honky Château'
δουλεια του '72
μονο και μονο γι' αυτο το τραγουδι
τελευταιο στη πρωτη πλευρα
4:41 ο χρονος του
λιγα τραγουδια σε αγγιζουν ετσι
το ακουω τωρα
μια εικονα μονο στο μυαλο μου
μια πισινα καπου στο πουθενα
μονο τα φωτα της ανοιχτα
τιποτα αλλο τριγυρω
σκοταδι απ'εξω

στη μεση της πισινας
πανω σ' εναν φουσκωτο καναπε
εγω με το μπουκαλι
που ολο και αδειαζει
μεχρι το τελος του κομματιου το εχω πιει
και εκει στο τελος
το φουσκωτο γερνει
και πεφτω μεσα
για να βουλιαξω μαζι με το μπουκαλι μου
και οι σκεψεις ποταμι
την ωρα που φευγει και η τελευταια ανασα

η ζωη δε περναει σαν ταινια μπροστα απο τα ματια σου
μαλακιες ειναι αυτες
το μονο που σκεφτομαι ειναι εκεινη
και για καποιο περιεργο λογο της λεω
παω μια βολτα,
μη με περιμενεις
θ' αργησω σημερα...

και η βολτα συνεχιζεται ακομα
γιατι ειμαι περιεργος

τι εχει μετα;
αναρωτιεμαι







μισο ν' αλλαξω δισκο.....

η τελευταια γουλια ειναι 80% σαλιο...

και ολα πηγαιναν ωραια με τις γκομενες
γιατι το στυλ του rocknrolla τις εξιταρει
πιναμε και γαμιομασταν
γαμιομασταν και πιναμε
χωρις να νοιαζομαστε για το κοσμο που γυριζε
χωρις να νοιαζομαστε για το θορυβο
και τους αλλους στα διπλα διαμερισματα
που ηθελαν να κοιμηθουν
εμεις γαμιομασταν καλα
και ηταν πολυ ωραια
ξυπνησα μετα απο λιγες ωρες υπνου
επρεπε να παω και στο σπιτι μου καποτε
κοιταχτηκα στο καθρεφτη
η προηγουμενη νυχτα ειχε αφησει πανω μου τα σημαδια της
βρωμαγα μουνι και αλκοολ
εκανα ενα μπανιο και ντυθηκα
εκεινη ακομα κοιμοταν
σκεφτηκα να της γραψω ενα γραμμα
αλλα στο τελος τα παρατησα
κοιταξα τη βοτκα στο τραπεζι
ειχε μεινει μια τελευταια γουλια
τη κατεβασα γρηγορα γρηγορα και εφυγα
αφηνοντας το μπουκαλι πισω στη θεση του

η τελευταια γουλια ειναι 80% σαλιο...

σκατα με φραουλες

το ασθενοφορο ετρεχε σα δαιμονισμενο αναμεσα απο τ' αλλα αμαξια
εγω βεβαια μεσα ειχα βγαλει τα αντερα μου αλλα συνεχιζα
γιατι παντα εχεις την αισθηση οτι κατι ακομα εχει μεινει μεσα σου,
στο τελος ομως βλεπεις οτι εισαι κενος μεχρι αηδιας.

απο τη στιγμη που με μαζεψανε ημουν σκατα
στη μεση του δρομου με εμετους τριγυρω
να σερνομαι και να παθαινω διαφορες κρισεις
ενω την ιδια στιγμη δεν ενιωθα καθολου το σωμα μου...

επινα τα παντα εκεινη τη νυχτα
-αυτες τις μαλακιες δε μπορω-
συνηθως δε κολλαω ευκολα με καποια
αλλα αμα γινει κατι τετοιο τοτε την εχω πολυ ασχημα

παντα καταληγω να γαμαω το στομαχι μου
και ολα τα αλλα οργανα που δουλευουν ακομα για μενα
οσο μπορουν

τα παντα γυριζανε και ο μαλακας ο οδηγος πηγαινε χωρις φρενα
"αμα πεθαινα στ' αληθεια,πως στο πουτσο θα με πηγαινανε;"
επιτελους σταματησε και το πρωτο μερος του μαρτυριου τελειωσε.

ξυπνησα μετα απο ωρα σ' ενα κρεβατι
το κεφαλι μου πηγαινε να σπασει
και τοτε ηταν που κοιταξα τον διπλανο μου
ενας παππους λιγο πριν το θανατο

το βλεμμα μου καρφωθηκε σε αυτο που εσταζε
κατω απο το κρεβατι του
αυτο εφερνε και ολη την αθλια μυρωδια
σκατα.κοκκινα.

σκεφτηκα πως θα ειχε φαει φραουλες
και γυρισα πλευρο για να κοιμηθω

οταν ξυπνησα ο παππους δεν ηταν πια εκει...

για τη Σ. (3)

...my shit's fucked up...

βρηκα το θανατο στο τελος
του μπουκαλιου
καλα ειναι
χαιρετισματα μου ειπε...

πηρα τους δρομους
μπας και τη βρω
τιποτα ομως
δεν ηταν εκει
το τηλεφωνο απλα βουιζει
και 3 μερες τωρα μια κολαση
σκατα
ο ερωτας με χαλαει
και το αλκοολ της πολης
δε μου φτανει πλεον...

τα μυαλα μου πανω στο τοιχο
μου φαινονται μια πολυ καλη λυτρωση τωρα...

228

το μπουκαλι αδειασε

3 σελιδες να μου λεει το ιδιο πραγμα

η μουσικη συνεχιζει να παιζει

72 σειρες να μου λεει το ιδιο πραγμα

ο ανεμος φυσαει ολο και πιο δυνατα

228 φορες να μου λεει το ιδιο πραγμα

η θαλασσα ακολουθει το ρυθμο

το αρωμα της εχει ποτισει το γραμμα

και εγω να διαβαζω το γραμμα σου

αυτο το κανει ακομα πιο δυσκολο...

ξερω πως δεν ηταν ευκολο για σενα...


συγγνωμη μικρη μου

αλλα καποια πραγματα δε κοβονται

περιπλανηση

κοιταζα τη πολη απο ψηλα

φαινοταν παλι ανησυχη


δεν εκατσα να σκασω ομως

καπου εκει αναμεσα

σε βρωμικα στενα

νεκρους σκυλους και γατες

ναρκωτικα

νομιμα και μη

κρυβοταν η "ευτυχια" μου

και ξεκινησα για να τη βρω


ειχα πιει ομως λιγο παραπανω

με αποτελεσμα να σκονταψω

για να βρεθω μεσα στα σκατα

που απο τη γευση που ειχαν

μαλλον ηταν σκυλου


σηκωθηκα και ψαχουλευτικα γρηγορα

για καλη μου τυχη

το μπουκαλι ηταν αθικτο

το εβαλα στο στομα μου

κατεβασα μια γερη γουλια

για να πανε κατω τα σκατα

και συνεχισα τη περιπλανηση...

το πικαπ χαλασε και η μουσικη μειωθηκε
κατα πολυ

ευτυχως που το ποτο δε χαλαει
θα ειχα τρελαθει...

κοιτας κι εσυ τωρα αυτο εδω
και αναρωτιεσαι
'τι στο πουτσο κανω;'

τιποτα

συνεχιζεις να πινεις

μονος σου σε ενα δωματιο
με τους αλκοολικους στα ραφια
να σου κανουν παρεα
και ενα ηλιθιο 'τικ-τακ'
να προσπαθει
να σου τραβηξει τη προσοχη

γαμα το

δεν εχουμε πολυ χρονο ακομα...

για τη Σ. (2)

και ο χρονος σταματησε
μονο για μια στιγμη
οταν μετα απο λιγο
εκεινη ειχε χαθει...

εκεινη ειχε χαθει
στη πολυκατοικια 2Α
και εγω προχωρουσα
παραλληλα με τον ηλεκτρικο
νευριασμενος που
δεν εκανα κατι για να της πω
αυτο που κρυβω μεσα μου

μα εκεινος το 'χε πει
αδραξε τη στιγμη...

ημουν στη στοα των πεινασμενων
αναμεσα σε πρεζες
και χαμενες ημερες
γιορτες που δεν ειδαν
και αλκοολ που ρεει ποταμια
απο τις φλεβες ολων εδω γυρω
και τοτε ηταν που με πλησιασε εκεινος,
μακρια γκριζα μαλλια
απο τη βρωμα
μουσια στο ιδιο χρωμα
μια μαυρη μπλουζα kyuss
τη γνωστη με τη πεταλουδα
και εκει που τελειωνε το παντελονι
παντοφλες buffalo
τις παππουδιστικες
και μου ειπε
'μικρε,η ζωη ειναι πολυ μικρη
μη το σκεφτεσαι αλλο
και αδραξε τη στιγμη...'

γιατι σπανια σου δινετε
δευτερη ευκαιρια
μη σκεφτεις πολυ,γιατι
θα σου μεινει η απορια...

ρε φιλε δε θα μεινω με την απορια

στο υποσχομαι...

για τη Σ.

καθομουν και διαβαζα μπωντλαιρ
οταν θυμηθηκα οτι μου ειχε ζητησει
να της γραψω ενα αρθρο
για την εφημεριδα της
κατι σαν βιογραφια της μπαντας μου
μας ειχε δει τη προηγουμενη νυχτα
και της αρεσε το ολο σκηνικο
το θεμα ειναι οτι δε γραφω και πολυ καλα
συν του οτι δε ξερω την ιστορια της μπαντας
τα πιο πολλα ειναι καπως θολα απ' ολα
αυτα που επινα τοσο καιρο
κατι θα βγει ομως στο τελος
μια ωραια και τροφαντη κουραδα
που δε θα ενδιαφερει κανεναν

....

παω να βρω τη μικρη
εχουμε δωσει ραντεβου στη κοραη
κατα τις 8
αργησα λογω των κρασιων που επινα
αλλα τα καταφερα να σηκωθω στο τελος
καθοταν μπροστα απο την εξοδο του μετρο
με αναγνωρισε κατευθειαν
θεε μου,ειχα ξεχασει ποσο ομορφη ειναι
χαιρετηθηκαμε τυπικα και πηγαμε να πιουμε
ηταν οτι πιο ομορφο ειχα δει ποτε μου
τοσο μικρη και τοσο ομορφη...
τη περισσοτερη ωρα μιλουσε εκεινη
αλλα δε με χαλασε καθολου αυτο
προτιμω να ακουω τους αλλους να μιλανε
παρα να καθομαι να μιλαω εγω
εξαλλου δεν εχω και πολλα να πω πλεον

παντα ερωτευομαι τις πιο λαθος γυναικες
το ιδιο εγινε και μ' εκεινη
την ερωτευτηκα
για καποιο περιεργο λογο
που δε μπορω να τον εξηγησω
ακομα και μετα απο πολλα λιτρα μπυρας
δε μπορω να τη βγαλω απο το μυαλο μου

το επομενο τραγουδι θα ειναι για 'κεινη

σχεδον το τελειωσα...

κοκκινομαλλες...

οι σολες μου ελιωσαν για αλλη μια φορα
ο ανεμος παιρνει μακρια τη μυρωδια της
κι εγω πνιγω την απογοητευση στο αλκοολ
ειναι πιο ευκολο ετσι

ακουω τον tom waits να τραγουδαει το hold on
θυμαμαι που μου ειπε οτι της αρεσε
αναγκαστηκα να βγαλω το δισκο και να τον σπασω

οι κοκκινομαλλες σε πληγωνουν περισσοτερο
απο τις αλλες
οι ξανθιες απο την αλλη σε αφηνουν αδιαφορο
τις παρατας οποτε θες και χωρις τυψεις
με τις καστανες μπορεις επισης να κολλησεις ασχημα
αλλα με καμποσα λιτρα αλκοολ ειναι πιο υποφερτο

τη ζημια ομως τελικα τη κανουν οι κοκκινομαλλες
σιγοτραγουδω το ρυθμο του Martha
και ψαχνω να βρω το cd
πουθενα ομως
καπου θα το εχω δωσει και αυτο
οπως διαφορα αλλα...