ολες οι βλεννορροιες θεραπευονται εκτος απο την πρωτη...

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

at the end of the day it's all about her...

χωρις ορεξη καταληγω να τα πινω
σε μια pub που δεν μπορει να πει οχι
σε εναν αλκοολικο
και τελικα ολα ειναι ωραια
-νομιζω-
εκεινη καπου αλλου
μερικες στασεις με το μετρο μακρια

στο μαγαζι παιζει doors χωρις να κανει
τη κατασταση καλυτερη
ολα τη θυμιζουν και απο λιγο
στο τριτο διπλο ballantines φευγω



βουλιαγμενης
στη μεση εχω κατσει και περιμενω
τα αμαξια περνανε απο διπλα
χωρις να μου κανουν κατι
μονο κορναρουν
ο αερας παιρνει τα μαλλια μου
και τη βλεπω να γελαει λιγο πιο περα

δυο φωτα δεν αλλαζουν πορεια
κλεινω τα ματια και περιμενω

ΜΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΠ

και μετα σιωπη

σηκωνομαι γρηγορα και φευγω
το μονο που σκεφτομαι ειναι το χαμογελο της
που επιτελους γυρισε στη θεση του
δε μπορω να την αφησω ετσι
την αγαπαω υπερβολικα
για να κανω κατι τετοιο

γυριζω σπιτι
και της γραφω ενα τραγουδι...





for a tattoo'd lady i know

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

love her madly

φορεσα το παλτο και βγηκα στο κρυο
με ειχε παρει τηλεφωνο πιο πριν
να παω να δω το καινουριο της διαμερισμα
λεφτα δεν εχουμε και αλλαζουμε σπιτια
σα να ηταν πουκαμισα
τρελη κατασταση
σε ολη τη διαδρομη σκεφτομουν τι να της παρω
τελικα κατεληξα με ενα μπουκαλι ουισκι
το εβαλα στη τσεπη και συνεχισα στο κρυο
καπου στα μισα της ανηφορας σταματησα
ανοιξα το μπουκαλι και ηπια μια γουλια
για να μπορεσω να συνεχισω
αυτες οι ανηφορες γινονται ολο και πιο δυσκολες
χτυπησα το κουδουνι και μου ανοιξε
τουλαχιστον ηταν στο υπογειο και δεν ειχε σκαλοπατια
κατεβηκα
ανοιξε τη πορτα και βγηκε λιγο φως
με υποδεχτηκε με ενα χαμογελο
επεσε στην αγκαλια μου και τα μαλλια της με επνιξαν
καρυδα,δεν το αλλαζει αυτο το σαμπουαν
'μου ελειψες',μου ειπε και με φιλησε
μπηκαμε μεσα και μου εδειξε το διαμερισμα
μια τρυπα με κουζινα και τουαλετα
διπλο κρεβατι στην ακρη διπλα απο το καλοριφερ
βιβλια,χαρτια,δισκοι,πικαπ
ενα χαλι που πηγαινε με το δωματιο
και πανω απο το κρεβατι μια αφισα απο τη ταινια 'casablanca'
δεν ειχε καρεκλες ουτε τραπεζι
μου αρεσε
εβγαλα το μπουκαλι απο τη τσεπη
πεταξα το παλτο στο κρεβατι και εκατσα στο χαλι
εκεινη αφου εβαλε το L.A. woman στο πικαπ
ηρθε και εκατσε διπλα μου
μιλαγε για τα ταξιδια της
γι'αυτα που ειδε και εζησε
για τη μουσικη της
μου διαβασε αυτα που ειχε γραψει
γυρισαμε παλι στα παλια
τοτε που ξεκινησαμε μαζι
τελειωσαμε γρηγορα το ουισκι
αλλα δε μας εκανε και πολλα
το καλοριφερ το ειχαν κλεισει απο ωρα
και μπηκαμε κατω απο τα σκεπασματα
ζεσταθηκαμε ο ενας απο το σωμα του αλλου
και εκει κατω απο τα σκεπασματα
βρηκαμε την αγαπη που ειχαμε χασει
εδω και πολυ καιρο

ξυπνησε μολις ειχα βαλει το παλτο
δεν ειπε τιποτα
σηκωθηκε,με φιλησε και επεσε παλι στο κρεβατι
καθως κατηφοριζα βρηκα ενα χαρτι στη τσεπη
το εβγαλα και διαβασα
'ελα παλι οποτε θες'
και απο κατω διευθυνση και σταθερο
απ' οτι φαινεται ηρθε για να μεινει...

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

θα αρχισουμε να παιζουμε μουσικη
οταν σταματησει ο θορυβος

μεχρι τοτε απλα θα πινουμε

για να αντεξουμε...

κατι τετοια ελεγα ενω ετρεχα απο πισω της
στο cafe οπου καθοταν ο Pessoa με τον Crowley
στο μπαρ οπου ο Bukowski επινε ασταματητα
στη pub οπου ο Beckett σε μια γωνια
ελιωνε απο την τρελα

και εγω ετρεχα
και επινα για να αντεξω...

τα μαλλια της μακρια και η ζωη μικρη
ενα φιλι και τιποτα αλλο
για μια στιγμη να μπορουσαμε
να γυρισουμε λιγο πισω
για μια στιγμη
να σταματησουμε τον χρονο
να γινουμε ξανα εραστες
και μετα παλι εδω
εδω οπου ο κοσμος ειναι ακινητος
και κανεις μας δεν εχει χρονο

οι σκιες οσο προχωραει η νυχτα μακραινουν
τα βηματα της τη πανε ολο και πιο μακρια

ο δρομος γεματος απο θορυβους της νυχτας
περπαταω μονος
πριν καμποση ωρα χαιρετηθηκαμε
μπροστα σε ενα ταξιτζη που ακουγε λαϊκα
τωρα πρεπει να βρισκεται σπιτι της

κατεβαινα το μεγαλο δρομο
και τα φωτα εσβηναν σιγα σιγα
το ενα μετα το αλλο
σαν τις ελπιδες και τις προσδοκιες μας
μονο η ντροπη που τις ειχες μενει πισω
πηρα μια μπυρα απο το περιπτερο και συνεχισα
κοιταξα μεσα στη pub
ηταν η ωρα για να κλεισει
και οι τελευταιοι μεθυσμενοι πελατες
εφευγαν αφηνοντας πισω ενα κομματι τους
συνεχισα το δρομο μου
για να καταληξω στην αλλη ακρη
οπου ακουγοταν ο Tom Waits να τραγουδαει το Underground
ανεβηκα τα σκαλια της μεχρι τη ταρατσα
ενας καναπες απο τα σκουπιδια
μπουκαλια και κουτακια μπυρας
πεταμενα οπου μπορουσες να κοιταξεις
και ενα σκυλι κοιμοταν δεμενο σε μια γωνια

οταν ξυπνησα ο ηλιος με τυφλωνε
και η μπυρα ειχε κανει μουσκεμα το παντελονι μου
μαζεψα οτι μπορουσα απο εκει πανω
ενω εριχνα κλεφτες ματιες στον ηλιο
και χαθηκα γρηγορα στα παραξενα στενα της πολης
με ολους αυτους
που προσπαθουσαν να προλαβουν τη δουλεια τους

το μεσημερι με βρηκε στο σπιτι
εβγαλα το βιβλιο της και διαβασα λιγο
σκεφτηκα τη Χ.
το εκλεισα γρηγορα
και μετα απο ενα ουισκι επεσα στο κρεβατι
τωρα ειναι λιγο καλυτερα
αμα μπορεσω και κοιμηθω
ισως βγαλω κι αυτη τη μερα...