rocket man

δεν ηξερα οτι ειχα αυτο το δισκο
'Honky Château'
δουλεια του '72
μονο και μονο γι' αυτο το τραγουδι
τελευταιο στη πρωτη πλευρα
4:41 ο χρονος του
λιγα τραγουδια σε αγγιζουν ετσι
το ακουω τωρα
μια εικονα μονο στο μυαλο μου
μια πισινα καπου στο πουθενα
μονο τα φωτα της ανοιχτα
τιποτα αλλο τριγυρω
σκοταδι απ'εξω

στη μεση της πισινας
πανω σ' εναν φουσκωτο καναπε
εγω με το μπουκαλι
που ολο και αδειαζει
μεχρι το τελος του κομματιου το εχω πιει
και εκει στο τελος
το φουσκωτο γερνει
και πεφτω μεσα
για να βουλιαξω μαζι με το μπουκαλι μου
και οι σκεψεις ποταμι
την ωρα που φευγει και η τελευταια ανασα

η ζωη δε περναει σαν ταινια μπροστα απο τα ματια σου
μαλακιες ειναι αυτες
το μονο που σκεφτομαι ειναι εκεινη
και για καποιο περιεργο λογο της λεω
παω μια βολτα,
μη με περιμενεις
θ' αργησω σημερα...

και η βολτα συνεχιζεται ακομα
γιατι ειμαι περιεργος

τι εχει μετα;
αναρωτιεμαι







μισο ν' αλλαξω δισκο.....

η τελευταια γουλια ειναι 80% σαλιο...

και ολα πηγαιναν ωραια με τις γκομενες
γιατι το στυλ του rocknrolla τις εξιταρει
πιναμε και γαμιομασταν
γαμιομασταν και πιναμε
χωρις να νοιαζομαστε για το κοσμο που γυριζε
χωρις να νοιαζομαστε για το θορυβο
και τους αλλους στα διπλα διαμερισματα
που ηθελαν να κοιμηθουν
εμεις γαμιομασταν καλα
και ηταν πολυ ωραια
ξυπνησα μετα απο λιγες ωρες υπνου
επρεπε να παω και στο σπιτι μου καποτε
κοιταχτηκα στο καθρεφτη
η προηγουμενη νυχτα ειχε αφησει πανω μου τα σημαδια της
βρωμαγα μουνι και αλκοολ
εκανα ενα μπανιο και ντυθηκα
εκεινη ακομα κοιμοταν
σκεφτηκα να της γραψω ενα γραμμα
αλλα στο τελος τα παρατησα
κοιταξα τη βοτκα στο τραπεζι
ειχε μεινει μια τελευταια γουλια
τη κατεβασα γρηγορα γρηγορα και εφυγα
αφηνοντας το μπουκαλι πισω στη θεση του

η τελευταια γουλια ειναι 80% σαλιο...

σκατα με φραουλες

το ασθενοφορο ετρεχε σα δαιμονισμενο αναμεσα απο τ' αλλα αμαξια
εγω βεβαια μεσα ειχα βγαλει τα αντερα μου αλλα συνεχιζα
γιατι παντα εχεις την αισθηση οτι κατι ακομα εχει μεινει μεσα σου,
στο τελος ομως βλεπεις οτι εισαι κενος μεχρι αηδιας.

απο τη στιγμη που με μαζεψανε ημουν σκατα
στη μεση του δρομου με εμετους τριγυρω
να σερνομαι και να παθαινω διαφορες κρισεις
ενω την ιδια στιγμη δεν ενιωθα καθολου το σωμα μου...

επινα τα παντα εκεινη τη νυχτα
-αυτες τις μαλακιες δε μπορω-
συνηθως δε κολλαω ευκολα με καποια
αλλα αμα γινει κατι τετοιο τοτε την εχω πολυ ασχημα

παντα καταληγω να γαμαω το στομαχι μου
και ολα τα αλλα οργανα που δουλευουν ακομα για μενα
οσο μπορουν

τα παντα γυριζανε και ο μαλακας ο οδηγος πηγαινε χωρις φρενα
"αμα πεθαινα στ' αληθεια,πως στο πουτσο θα με πηγαινανε;"
επιτελους σταματησε και το πρωτο μερος του μαρτυριου τελειωσε.

ξυπνησα μετα απο ωρα σ' ενα κρεβατι
το κεφαλι μου πηγαινε να σπασει
και τοτε ηταν που κοιταξα τον διπλανο μου
ενας παππους λιγο πριν το θανατο

το βλεμμα μου καρφωθηκε σε αυτο που εσταζε
κατω απο το κρεβατι του
αυτο εφερνε και ολη την αθλια μυρωδια
σκατα.κοκκινα.

σκεφτηκα πως θα ειχε φαει φραουλες
και γυρισα πλευρο για να κοιμηθω

οταν ξυπνησα ο παππους δεν ηταν πια εκει...

για τη Σ. (3)

...my shit's fucked up...

βρηκα το θανατο στο τελος
του μπουκαλιου
καλα ειναι
χαιρετισματα μου ειπε...

πηρα τους δρομους
μπας και τη βρω
τιποτα ομως
δεν ηταν εκει
το τηλεφωνο απλα βουιζει
και 3 μερες τωρα μια κολαση
σκατα
ο ερωτας με χαλαει
και το αλκοολ της πολης
δε μου φτανει πλεον...

τα μυαλα μου πανω στο τοιχο
μου φαινονται μια πολυ καλη λυτρωση τωρα...

228

το μπουκαλι αδειασε

3 σελιδες να μου λεει το ιδιο πραγμα

η μουσικη συνεχιζει να παιζει

72 σειρες να μου λεει το ιδιο πραγμα

ο ανεμος φυσαει ολο και πιο δυνατα

228 φορες να μου λεει το ιδιο πραγμα

η θαλασσα ακολουθει το ρυθμο

το αρωμα της εχει ποτισει το γραμμα

και εγω να διαβαζω το γραμμα σου

αυτο το κανει ακομα πιο δυσκολο...

ξερω πως δεν ηταν ευκολο για σενα...


συγγνωμη μικρη μου

αλλα καποια πραγματα δε κοβονται

περιπλανηση

κοιταζα τη πολη απο ψηλα

φαινοταν παλι ανησυχη


δεν εκατσα να σκασω ομως

καπου εκει αναμεσα

σε βρωμικα στενα

νεκρους σκυλους και γατες

ναρκωτικα

νομιμα και μη

κρυβοταν η "ευτυχια" μου

και ξεκινησα για να τη βρω


ειχα πιει ομως λιγο παραπανω

με αποτελεσμα να σκονταψω

για να βρεθω μεσα στα σκατα

που απο τη γευση που ειχαν

μαλλον ηταν σκυλου


σηκωθηκα και ψαχουλευτικα γρηγορα

για καλη μου τυχη

το μπουκαλι ηταν αθικτο

το εβαλα στο στομα μου

κατεβασα μια γερη γουλια

για να πανε κατω τα σκατα

και συνεχισα τη περιπλανηση...

το πικαπ χαλασε και η μουσικη μειωθηκε
κατα πολυ

ευτυχως που το ποτο δε χαλαει
θα ειχα τρελαθει...

κοιτας κι εσυ τωρα αυτο εδω
και αναρωτιεσαι
'τι στο πουτσο κανω;'

τιποτα

συνεχιζεις να πινεις

μονος σου σε ενα δωματιο
με τους αλκοολικους στα ραφια
να σου κανουν παρεα
και ενα ηλιθιο 'τικ-τακ'
να προσπαθει
να σου τραβηξει τη προσοχη

γαμα το

δεν εχουμε πολυ χρονο ακομα...

για τη Σ. (2)

και ο χρονος σταματησε
μονο για μια στιγμη
οταν μετα απο λιγο
εκεινη ειχε χαθει...

εκεινη ειχε χαθει
στη πολυκατοικια 2Α
και εγω προχωρουσα
παραλληλα με τον ηλεκτρικο
νευριασμενος που
δεν εκανα κατι για να της πω
αυτο που κρυβω μεσα μου

μα εκεινος το 'χε πει
αδραξε τη στιγμη...

ημουν στη στοα των πεινασμενων
αναμεσα σε πρεζες
και χαμενες ημερες
γιορτες που δεν ειδαν
και αλκοολ που ρεει ποταμια
απο τις φλεβες ολων εδω γυρω
και τοτε ηταν που με πλησιασε εκεινος,
μακρια γκριζα μαλλια
απο τη βρωμα
μουσια στο ιδιο χρωμα
μια μαυρη μπλουζα kyuss
τη γνωστη με τη πεταλουδα
και εκει που τελειωνε το παντελονι
παντοφλες buffalo
τις παππουδιστικες
και μου ειπε
'μικρε,η ζωη ειναι πολυ μικρη
μη το σκεφτεσαι αλλο
και αδραξε τη στιγμη...'

γιατι σπανια σου δινετε
δευτερη ευκαιρια
μη σκεφτεις πολυ,γιατι
θα σου μεινει η απορια...

ρε φιλε δε θα μεινω με την απορια

στο υποσχομαι...

για τη Σ.

καθομουν και διαβαζα μπωντλαιρ
οταν θυμηθηκα οτι μου ειχε ζητησει
να της γραψω ενα αρθρο
για την εφημεριδα της
κατι σαν βιογραφια της μπαντας μου
μας ειχε δει τη προηγουμενη νυχτα
και της αρεσε το ολο σκηνικο
το θεμα ειναι οτι δε γραφω και πολυ καλα
συν του οτι δε ξερω την ιστορια της μπαντας
τα πιο πολλα ειναι καπως θολα απ' ολα
αυτα που επινα τοσο καιρο
κατι θα βγει ομως στο τελος
μια ωραια και τροφαντη κουραδα
που δε θα ενδιαφερει κανεναν

....

παω να βρω τη μικρη
εχουμε δωσει ραντεβου στη κοραη
κατα τις 8
αργησα λογω των κρασιων που επινα
αλλα τα καταφερα να σηκωθω στο τελος
καθοταν μπροστα απο την εξοδο του μετρο
με αναγνωρισε κατευθειαν
θεε μου,ειχα ξεχασει ποσο ομορφη ειναι
χαιρετηθηκαμε τυπικα και πηγαμε να πιουμε
ηταν οτι πιο ομορφο ειχα δει ποτε μου
τοσο μικρη και τοσο ομορφη...
τη περισσοτερη ωρα μιλουσε εκεινη
αλλα δε με χαλασε καθολου αυτο
προτιμω να ακουω τους αλλους να μιλανε
παρα να καθομαι να μιλαω εγω
εξαλλου δεν εχω και πολλα να πω πλεον

παντα ερωτευομαι τις πιο λαθος γυναικες
το ιδιο εγινε και μ' εκεινη
την ερωτευτηκα
για καποιο περιεργο λογο
που δε μπορω να τον εξηγησω
ακομα και μετα απο πολλα λιτρα μπυρας
δε μπορω να τη βγαλω απο το μυαλο μου

το επομενο τραγουδι θα ειναι για 'κεινη

σχεδον το τελειωσα...

κοκκινομαλλες...

οι σολες μου ελιωσαν για αλλη μια φορα
ο ανεμος παιρνει μακρια τη μυρωδια της
κι εγω πνιγω την απογοητευση στο αλκοολ
ειναι πιο ευκολο ετσι

ακουω τον tom waits να τραγουδαει το hold on
θυμαμαι που μου ειπε οτι της αρεσε
αναγκαστηκα να βγαλω το δισκο και να τον σπασω

οι κοκκινομαλλες σε πληγωνουν περισσοτερο
απο τις αλλες
οι ξανθιες απο την αλλη σε αφηνουν αδιαφορο
τις παρατας οποτε θες και χωρις τυψεις
με τις καστανες μπορεις επισης να κολλησεις ασχημα
αλλα με καμποσα λιτρα αλκοολ ειναι πιο υποφερτο

τη ζημια ομως τελικα τη κανουν οι κοκκινομαλλες
σιγοτραγουδω το ρυθμο του Martha
και ψαχνω να βρω το cd
πουθενα ομως
καπου θα το εχω δωσει και αυτο
οπως διαφορα αλλα...