οριακες στιγμες/οριακη πολη

ο κοσμος πηγαινει προς την αντιθετη/
αναβω τσιγαρο και περιμενω/
φυσαει/
βηχω/
μηπως ειναι πνευμονια;
τα λογια της στο κεφαλι μου/
αποκλειεται,ψιθυριζω/
και ρουφαω μια τζουρα/
μια κοπελα γερνει στη σταση του λεωφορειου/
αιματα/
ασθενοφορο/
σειρηνες/
πολυκοσμια γυρω της/
περιεργοι περαστικοι/
τη βαζουν στο ασθενοφορο κι εξαφανιζονται
στη λεωφορο/
γυριζω απο την αλλη/
τα αιματα παραμενουν στη θεση τους/
δε πλησιαζει κανεις στη σταση/
ολοι κυκλοφορουν κουμπωμενοι/
αναζητουν ενα casus belli/
ισως και οχι/
κατω απο το φαναρι/
ενας αστεγος κοιμαται με τα ξερατα του/
ψαχνω εκεινον το παππου/
που ειχα γνωρισει πριν καιρο/
του χρωσταω ακομα μια μπυρα/
βγαζω το τελευταιο τσιγαρο/
το παιζω λιγο αναμεσα στα δαχτυλα μου/
ριχνω μια τελευταια ματια στη πλατεια/
βηχω/
φυσαει/
φτυνω τα πνευμονια μου/
αναβω το τσιγαρο/
και φευγω/
πριν το σπιρτο προλαβει να βαλει φωτια
στη πλατεια.

πηρα το ποτηρι και το πεταξα πανω στο καθρεφτη

εγινε χιλια κομματια και χαθηκε οπως ειχε ερθει

μεσα σε ενα συννεφο απο θαλασσα κι ασημι

και ενα αρρωστο μυαλο που τωρα εχει σταματησει

γιατι δεν εισαι πλεον εδω

Χ. Λ.

δε σε βοηθησα καθολου
ημουν η πετρα που σε κραταγε πισω

οτι χειροτερο
θα μπορουσες να συναντησεις στο δρομο σου

σε φιλησα για να σε κρατησω κοντα
μα εφυγες για κατι αλλο

δε σου κραταω κακια

ησουν η ανοιξη μεσα στο χειμωνα μου
η αληθεια μεσα στα ψεματα μου

και πολλα ακομα για τα οποια ειμαι αναξιος
να σου πω
οσο κι αν πιω
οσα κι αν μου πεις

δε μιλαω εξαλλου
ξερεις

μια φορα ομως θα σου τα πω ολα

ψεματα κι αληθειες....

20'

ειναι ο χρονος που σου παιρνει να ξυπνησεις

ο χρονος για να πιεις το καφε σου με δυο τσιγαρα

ο χρονος για να χεσεις οπως σ' αρεσει

ο χρονος για να τραβηξεις μια πετυχημενη μαλακια

ο χρονος για να γαμησεις μια πουτανα με 15 ευρω

ο χρονος που χρειαζεσαι να πας οπουδηποτε

ο χρονος που χρειαζεσαι για να πιεις μεχρι να σερνεσαι

ο χρονος που της χρειαζεται για να σε παρατησει

ο χρονος για να την αγαπησεις και να τη μισησεις εκατο φορες

ο χρονος για να αποφασισεις οτι πρεπει να σταματησεις να πινεις

ο χρονος μεχρι να ξαναπιεις

ο χρονος για να ερθει να σε παρει το ασθενοφορο

ο χρονος για να να φτασεις στο νοσοκομειο

ο χρονος μεχρι να πεθανεις

ο χρονος μεχρι να σε μεταφερει η νεκροφορα

και ο χρονος μεχρι να σε θαψουν

η απουσια του νοηματος πανω απ' ολα
το μονο αληθινο η κουραση στα ποδια μου,
το κατεστραμενο μου κεφαλι
και η ψευτικη ζωη που εχω αγκαλιασει

τσιγαρα για το περασμα
αλκοολ για το δρομο
και σχετικα καλο κεφι
ετσι για να λεω οτι κατι κανω

τα παξιμαδια εγιναν σταχτη
ο ηλιος καηκε
και τα πουλια βουτηξαν στη θαλασσα
ολα μας αποφευγουν
ολα μας θελουν
και καταληγουμε μονοι

μονοι με τα κλειδια στο χερι
παντα τα λαθος
μη ρωτας γιατι
-ξερεις-


αλλη μια μπυρα
μια δευτερη μπυρα
και τωρα ουισκι
τσιγαρο
θανατος
καιρος ηταν
___________________

τα φωτα τρεμοπαιζουν
και η σκηνη χανεται απο τα ματια μου
ολα ψευτικα
δε θυμιζουν σε τιποτα εμας τους δυο
ορισμενοι ρολοι αντιστρευτηκαν
αλλοι παλι εμειναν ιδιοι

το κοριτσι με τα πορτοκαλενια χειλη
-la fille à lèvre d' orange-

προσπαθησε να παρει αγκαλια τον ηλιο και καηκε

τη βρηκαμε νεκρη πισω απο τις τριανταφυλλιες

σε ολους θα λειψει
κανενας δε θα της λειψει
χεσμενους τους ειχε
μαζι τους κι εμενα
μεχρι που το τελος ηρθε
ισως πιο γρηγορα απ' οτι επρεπε

τωρα απλα καθομαι και πινω/
καπνιζω/
γεμιζω τα κενα μου/
γεμιζω/
και αδειαζω ξανα/
κωλοκατασταση/
αυτην εχουμε μ' αυτην ζουμε/

μια μερα θα παω και θα πιασω ενα αστερι
θα του βαλω φωτια
και θα καπνισω τις σταχτες του
δε θα ξαναχρειαστω φακο τα βραδια
θα λαμπω στο σκοταδι
για αρκετα χρονια ακομα

the whole world is about three drinks behind.

-ποσο ηπιες;

-τοσο ωστε να μη νιωθω τιποτα.

-και πως αισθανεσαι;

-πιο ελευθερος απο ποτε.

-ισχυει;

-οχι.

-τοτε;

-αρκει που δε σκεφτομαι τα βορεια.

-νομιζεις πως ειναι καλυτερα ετσι;θελω να πω...

-ξερω τι θελεις να πεις.μη το πεις καλυτερα.δεν εχω αλλα λεφτα...
.........................................................................................................


ψαχνω τα λεφτα
πουθενα
ουτε και τα τσιγαρα
καλα αυτα ειχαν εξαφανιστει
εδω και πολυ ωρα
αν ειχα περισσοτερα
θα ειχα φτασει στα δυο πακετα τη μερα
τωρα περιοριζομαι
μονο βηχας
και αλκοολ
οσο περισσευει
δε ξερω αν θα ειναι ποτε αρκετο
δε ξερω αν θα τελειωσει καποτε ολο αυτο
προς το παρον ομως
απλα πινω
και περιμενω
περιμενω σε ενα μπαρ αδειο
να μπεις εσυ
να μου κανεις εκπληξη
και να μου πεις 'πλακα σου εκανα...'

η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη
μη στιβαζεις προσδοκιες
θα γκρεμιστουν
χωρις να το καταλαβεις
απο το πιο απαλο χερι του κοσμου
-συνηθως ειναι γυναικας-
και θα σε συνθλιψουν.

η σκηνη που παιζει ειναι απο τη casablanca
τελειωνει οπου να 'ναι
η γυναικα που περιμενα δεν ηρθε ποτε
'we'll always have Paris...'
και το ρολοι μου σταματαει
μια ωρα πισω.

ακριβως στην ωρα της πολης σου.