ολες οι βλεννορροιες θεραπευονται εκτος απο την πρωτη...

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

το αλκοολ στερευει
και τα λογια χανονται
μεσα στον πρωινο εμετο
'λιγο ακομα και θα τα καταφερω'
λεω απο μεσα μου
τελικα τιποτα δε γινεται
το πραγμα χειροτερευει
αλλα δεν εχω τα απαραιτητα λεφτα
για να κρατηθω μεθυσμενος
με κοιταει στα ματια
και με σκοτωνει χιλιες φορες
η απαντηση της στην ερωτηση ηταν
οτι φοβαται να μ' αγαπα γιατι μετα θα χαθω
εφυγα τρεχοντας απο εκει μεσα
και κρυφτηκα στο πρωτο μπουκαλι που βρηκα

η βροχη δε λεει να σταματησει
ενω προσπαθω να γυρισω σπιτι
χωρις να χασω περισσοτερο τον εαυτο μου
μου λεει κατι απο διπλα αλλα δεν ακουω πλεον
κλεινομαι κι αλλο μεσα μου
μια γουλια,δυο,τρεις...

η πολη γλυκα με καταπινει
μαζι με εκεινα τα τερατα που δε κοιμουνται
και τη Χ. καπου μακρια να ονειρευεται
ψαχνω ματαια για λεφτα
μονο μια τηλεκαρτα και ενα ανοιχτηρι
για μπυρες,ρετσινες και διαφορα τετοια
ακομα βρεχει εδω εξω

αφηνω στη καρεκλα τα ρουχα
με την ελπιδα οτι θα στεγνωσουν καποτε
το μπουκαλι μαζι μου στο κρεβατι
μερικες λεξεις σε ενα τετραδιο
και στη συνεχεια μια τελευταια γουλια
για καληνυχτα πριν βρω εκεινη
να τρεχει γεματη χαρα στα ονειρα μου

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

το περιμενεις αλλα ξεγελας τον εαυτο σου
ο χρονος κυλαει τα λογια τα σβηνει η σιωπη
και μετα δε μενει τιποτα αλλο απο τον πονοκεφαλο
μπορει να ηταν ωραιο αυτο το λιγο
μερικες τζουρες ζωης αναμεσα στο θανατο
δε θυμαμαι που καταληξαμε
παντως δεν ειχε κλαματα
μονο εμενα να πινω μπυρες στην ακρη του δρομου
εχω μαθει πια απ' αυτα
το προβλημα τελικα ειναι το δεσιμο με τον αλλο
εκει ειναι που τη παταω

τωρα δε βλεπω αλλο το φως
προτιμησα να πεθανω στο κρεβατι
δε τα καταφερα τελικα
και πηγα να παρω κι αλλες μπυρες

μερικα μπουκαλια αργοτερα
καταληγω στο δρομο
ψαχνωντας απο καπου να κρατηθω
περασμα απο διαφορα μπαρ
για να διαγραψω τις μνημες
και ολα εκεινα που δε με αφηνουν
να γυρισω σπιτι

το χαμογελο της με στοιχειωνει
και συνεχιζω να πινω
μεχρι τη στιγμη
που δε μπορω να παρω να ποδια μου
περπαταω λιγο και ξαπλωνω
στα παγκακια εξω απο τη νομικη
παρεα με τους αστεγους
σε κουβεντες γυρω απο γυναικες που περασαν

η νυχτα προχωραει
εκεινη ομως ειναι ακομα μεσα στο κεφαλι μου
τυχαια με βρηκε η Β. και με πηρε σπιτι
για να συνελθω

καπως καλυτερα τωρα

ισως μεινω λιγο ακομα εδω...