υ.γ.

Στη κηδεια μου θα βαλω εκεινο το πουκαμισο που σου αρεσε
ισως και να ξυριστω λιγο,θα το σκεφτω.

Στη κηδεια μου θα εχει λιακαδα και ολα θα λαμπουν.
Δε θα ερθει πολυς κοσμος,ποτε δε μου αρεσε ο κοσμος
μονο οσους συμπαθω,οι υπολοιποι να πανε αλλου.

Στη κηδεια μου θα εχει ανοιχτο μπαρ για να πιουμε μεχρι σκασμου
με τον K. να βαζει εκεινη τη ρακι/πετρελαιο που εχει.
Για τους υπολοιπους θα εχει μεσκαλ.

Στη κηδεια μου δε θα κλαψει κανεις.
Θα φορεσουν ολοι το καλυτερο χαμογελο τους γιατι θα ξερουν.

Και καθως θα μπαινω στο χωμα και ολοι θα ειναι τριγυρω
θα ακουγεται ο Johnny Cash να τραγουδαει:

We'll meet again
Don't know where
Don't know when
But I know
We'll meet again
Some sunny day

και θα φυγουμε ολοι μαζι

για να συνεχισουμε το πιοτο καπου αλλου...

τελος

ζεστη
ο ηλιος ψηλα
και ο κοσμος σιγα-σιγα ερχοταν
θυμαμαι που τους ειχα πει να βαλουμε ανοιχτο μπαρ
ετσι θα μαζευαμε αρκετο κοσμο
δε με ακουσαν

αγνωστοι οικογενειακοι γνωστοι
μερικα ατομα πιο κοντα μου
μα καμια απο εκεινες
καλυτερα ετσι...

ο παπας αρχισε τα δικα του
καποιοι ισως εκλαψαν λιγο
δε θυμαμαι
εχει περασει και καιρος απο τοτε


μετα με μαζεψαν τεσσερα ατομα και με εβγαλαν εξω
σε ολη τη διαδρομη κοιταζα τον ουρανο
ο ηλιος ηταν ψηλα
ιδρωτας ετρεχε απο το μετωπο μου
και αυτο το κουστουμι ηταν σκετο μαρτυριο
ιδιως η γραβατα

εκανα να παρω ανασα
αλλα το στομα μου δεν ανοιγε
προσθαθησα ξανα χωρις αποτελεσμα
στο τελος τα παρατησα και απλα κοιταζα τον ηλιο

σκαμπανεβασματα
και με κατεβαζουν
δυο σχοινια
τεσσερα ατομα
και ο ουρανος ν' απομακρυνεται
τοτε μου ηρθαν τα λογια...


"...I see the gallows
Up on the hill
And out in the distance
A trick of the brain
I see a lone rider
Crossing the plain

And he'd come to fetch me
To see what they'd done
And we'll ride together
To kingdom come
I pray for God's mercy
For soon I'll be dead..."

το χωμα αρχισε να πεφτει πανω μου
εδεσα το σκοινι γυρω απο το λαιμο μου
και επεσα μεσα στη τρυπα...

your home is your castle

so they say
build four walls around you
they go so up high
just to touch the sky
no windows
just a ray of light
trying to reach the floor
-success-
go build that wall until it's done
but now you've got nowhere to run
your prison is ready,my king
enjoy it!

και τωρα,πως γυρναμε πισω μονοι μας;

πιναμε μαλαματινα
και ακουγαμε Dylan
knocking on heaven's door*
ολα τα ονειρα περνουσαν
μπροστα απο τα ματια μας
χασαμε την αθωοτητα μας
προσπαθησαμε να γινουμε δυνατοι
αλλα τιποτα δε δουλεψε
κανενα σχεδιο δε πετυχε
ξαπλωμενοι ολοι στο χορταρι
κοιταμε τον ουρανο
τ' αστερια
το φεγγαρι
μαζευονται τα συννεφα
ετοιμαζουνε γιορτη
τα φωτα απο το πανηγυρι λαμπουν
ολοι εκει
αγκαλιασμενοι
εχουν ξεχασει τις διαφορες που τους χωριζουν
πινουν και τραγουδανε
τραγουδανε και πινουν
μαλαματινα και Dylan.

will you steal all my life one day?

shattered lives
drowning here and there
i remember your face
when you used to laugh

a million days without a night
a million more without a drink
somehow i survived
the cold fields of hell
without turning into an ice cube

finish it
they cry
but i kept on going
till i crushed

the wall was well built
my head also
i turned around
and vanished inside a dune

about fires and stuff...

plain is the wild
wild is the plain
nothing but a fish trying to drive a boat
the fire will catch up with us.
till it's too late
we won't have a clue.
then the wild
empty
full of joy
or not-
yet everyone wonders
what's it look like.

like hell

but with an A/C.

 back from the dune
the pilot says:

beware

it's mine,and mine only.

sandstorm.
ours,
without gravity.

a wonderful day to die

don't you think?

zero-hero

βγηκα απο το μετρο
αναψα το τσιγαρο και κοιταξα
ωραια
καλυτερα
-ακομα ζεις;
-τα καταφερνω.
καπνισα
ηπια
και μετα την ειδα
στεκοταν στην ακρη του πεζοδρομιου
δε θυμαμαι πολλα
ισως,μονο,λιγο τη κορμοστασια της
και τον αερα της
γυναικα βγαλμενη απο τις ταινιες του Παζολινι
ερωτευσιμη
να ξεκινησεις μαζι της κατι ομορφο
και μετα να δωσεις ενα τελος
σε ολα
σε ολους
σε σενα
κατω απο μερικα μπουκαλια
λιγα αστερια
και μια χουφτα τσιγαρα...

Δουλεψες το 'εγω' σου
μεχρι το τελος
κοιταξες τριγυρω
καμια σημασια απο τον εξω κοσμο
μονη
μονος
μονοι
Η αποφαση του τελους δικη σου
σου παραχωρω δικαιωματα

ολα τα δικαιωματα της ευτυχιας
βρισκονται στα χερια σου
θελω εκπληξεις
θελω ζωντανια
θελω φαντασια
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.τωρα θελω θανατο
θανατο κι αλκοολ...

πεφτω πανω σε τοιχο
το ονειρο μισο
οπως και οι ζωες μας

ακομα εδω
κοιταζω το τοιχο
σε θυμαμαι
ακομα

τωρα κοιταζω το ποτηρι
αδειο
περιμενω να το γεμισουν ξανα
περιμενω

κανενας
ο νους φοβαται το καιρο
αγριευει καμια φορα
και κυνηγαει ονειρα

καμια φορα και συννεφα

Ο δικος μου μικρος Μ.Α.

Η ομιχλη εχει αγκαλιασει το πλοιο
δε μπορεις να δεις παραπανω απο πεντε μετρα
επιτελους τα χρωματα μου
-ολες οι αποχρωσεις του γκρι-

ενα χρυσο πετραδι
ποτε εμφανιζεται και ποτε χανεται
ψηλα στον ουρανο

το ομορφοτερο μερος για να πεθανεις
επιτελους το βρηκα

με τα χιλια ζορια αναβω τσιγαρο
ρουφαω απληστα
τα μαλλια μπλεγμενα και νοτισμενα

οσο πιο μακρια γινεται
επιτελους

στ' αριστερα η Ιταλια
στα δεξια η Αλβανια
και το πλοιο προς τη χαμενη Βενετια
δεκαεξι ωρες ακομα

περιμενω

ευελπιστω να τη δω
να της δωσω οτι εχει σωθει απ' τη φωτια
τη σκεπτομαι απο την αρχη του ταξιδιου
τουλαχιστον να τη δω μια τελευταια φορα
και μετα να χωρισουν οι δρομοι μας
οπως ακριβως συναντηθηκαν

πεταω το τσιγαρο
ριχνω μια τελευταια ματια στο αγνωστο
με τραβαει

το νιωθω
τωρα

το ξερω

μπορω να πεταξω...

stoned as fuck/drunk as hell

-αποχη.

-ορεξη εχεις πρωινιατικα...

-δε σου ξαναδινω χαπια.
την επομενη φορα μεινε με το πονο σου...

..........................................................................................


η ωρα δεκα και κατι
ο ηλιος πισω απο συννεφα χαμενος
κρυο
χειμωνας επιτελους
στα τελειωματα του
πως εγιναν ετσι οι εποχες;

τα επομενα χαπια
θα τα πουλησω για αλκοολ
δε γαμιουνται κι αυτα τα στομαχια...
οτι δε βλεπεις το αγνοεις
μεχρι που γινεται βαρος,
ενοχλητικο
στο τελος σου ζηταει και τα ρεστα
ρε φιλε πολυ μου τα ζαλισες,
σου ψιθυριζει στο αυτι.

απο τα ηχεια το bass mantra σε επαναληψη
εδω και πεντε ωρες
κατεβαζω καπνο
αλκοολ
χανομαι
γυριζω
και φευγω παλι
ζωγραφιζω τ' αστερια
μερικα δε τα προλαβαινω γιατι σκανε
ριχνουν φωτια και καιγονται
αυτοχειρες μοναχοι
-ξερεις εσυ-

πιανω τα λιονταρια του κηπου
και τα χορευω ενα-ενα τανγκο
δεν ειμαι ο Αλ Πατσινο
αλλα κατι καταφερνω
τουλαχιστον δεν τους πατησα τα ποδια
εκει θα υπηρχε προβλημα...

ενα τσιγαρο που θυμιζει καλοκαιρι

κατω απο το ψευτικο ηλιο του χειμωνα
-συλλεκτης ηλιαχτιδων ο δικος σου-

πηγα να κλεισω το καραφακι
κι ο Αντωνης μου ειπε,
'μη ταπωνεις τα ονειρα μας'

δε προσεξα
παντα πεζος οπως ειμαι
απλα σκεφτηκα
την ασφαλεια του τσιπουρου
κι οχι των ονειρων μας
προτιμω το αλκοολ
που ειναι πιο απτο
απο τα ονειρα

σταματησα να τα εμπιστευομαι πλεον,
μετα τη Μ.
καπου υπαρχει ενα θεμα
μικρο
μια κλωστη
που σε βγαζει απο τη φαντασια σου

δε θελω.
οχι αλλη πραγματικοτητα,
κουραστηκα

τωρα μονο Τσεχια.
Πραγα.

Καφκα,θα τα πουμε απο κοντα σε λιγο καιρο....

'το τσιπουρο πρεπει να εχει 1,60 με μεζε'

και μετα γυριζω παλι στη θεση μου

το ακροατηριο κοιταει σα χαμενο

ψαχνει την τοποθετηση

οι κομματικοι κοιταζονται με απορια

'τι θελει να πει;'

'σιγουρα ειναι απο τους ''αλλους''. '

'ναι.δεν εξηγειται αλλιως.'

μερικοι προσπαθουν να χειροκροτησουν

αλλοι παλι φοβουνται μη τους διαγραψουν

αλλοι απλα φοβουνται το χειροκροτημα

εγω τουλαχιστον ημουν ευχαριστημενος

'ψιτ'

μου κανει ενας απο τους ''αλλους''

εξωτικος

με μαλλια,σκουλαρικια,χρωματα,τσιγαρο

-στριφτο παντα-

αλλα ο καφες ιδιος,απλος,συνηθισμενος

'τι θες;'

'εισαι μαζι μας;'

'οχι'

'θες να ερθεις μαζι μας;'

'οχι'

'γιατι;'

'γιατι μπορω και χωρις.'

'χωρις τι;'

'χωρις μαλακες πανω απο το κεφαλι μου.
ευχαριστηθηκες;'

'τοτε εισαι εναντιον μας'

ενας δυνατος ηχος και ο καφες πεταει προς τον ουρανο

ειναι ψηλα,πολυ ψηλα

τωρα πεφτει,πεφτει

η γροθια του με πλησιαζει

δυο χερια με πιανουν και με ριχνουν κατω

χτυπαω το κεφαλι μου αλλα δε με νοιαζει

απο τη μια στιγμη στην αλλη η συνελευση απεκτησε ενδιαφερον

ολοι συμμετεχουν τωρα

ολοι ειναι ενεργοι

μιλανε τα σωματα

μιλανε οι γροθιες

μιλανε οι καρεκλες που πεταει ο ψηλος

μιλανε ολοι

μιλανε

επιτελους επικοινωνια....

Ποτε ηταν η τελευταια φορα που χαμογελασες;



καπου εκει ισως ημουν κι εγω



δε θυμαμαι




σε ειδα ομως στον υπνο μου




ομορφη και δυνατη














































σωσε με.....................

κρυο
το ταβανι χορευει
αργα
σαν τη θαλασσα το πρωινο
λιγο πριν ξυπνησει ο θανατος
λαγνα
αισθησιακα
οι suicide τραγουδανε μια τελευταια φορα
για τον Frankie
κι εγω βαζω το χερι μου
μεσα απο το παντελονι
ψαχνω για πιθανο ογκο
μεσα σε ενα πουγκι με ογκους
τιποτα
το βγαζω
πιανω το ποτηρι
και κατεβαζω μια γουλια
το ταβανι χορευει
προσπαθω να σηκωθω
αισθηση αποκοσμη
ειναι σαν...

σα να περπατας πανω σε μαρμελαδα
ηχοι
οχι
ναι
λεξεις
μη
δε βλεπω
τι θα προτιμουσες;
να χασει ενα ματι
ή ενα αυτι;

οδηγω το τραινο
μεσα στη νυχτα
χρωματα με προσπερνανε
φωτα περνανε ξυστα απο διπλα μου
λυνω τα μαλλια μου
πεταω το μπουκαλι στην ακρη
απλωνω τα χερια
κορναρουν

αστους...

μικροαστοι γυριστε στις περιουσιες σας

μεσα στο κεφαλι μου
το μυαλο μου φωναζει
'τρεξε'
'τοσο καιρο γιατι δεν το εκανα;'
'τρεξε τωρα.φυγε'
'οχι'
'καλα.θα φυγω εγω.'

κενος
στην ακρη της ασφαλτου
αδειος
τωρα παλι πισω στο κλουβι

ενας πυραυλος
φευγει
προς το αγνωστο
χαρουμενος εκει πανω
αφηνει πισω τη σαπιλα της γης
για να χαθει στη καθαροτητα του διαστηματος

δεν
οχι
ισως
αλλα




αυτο ηταν






.........

ξυπνησα νεκρος
-μου φανηκε-
μετα ολα εφτιαξαν
ολα ηταν στη θεση τους
οπως ειναι εδω και χρονια
με μια γρηγορη κινηση
ξεφυγα απο τους τοιχους
που πηγαν να με πλακωσουν
πηρα μια μπυρα απο το ψυγειο
και ξεκινησα για την εξοχη
ο ηλιος ψηλα
η πολη φορουσε μαυρο-κοκκινα
ο κοσμος στους δρομους
και η επανασταση
τελικα δεν εγινε
γιατι καποιος ειχε ξεχασει το ψυγειο ανοιχτο/
πηγαν ολοι για βοηθεια
στο κοντινοτερο ουζερι/
δεν εμεινε τιποτα-ολα τα ηπιανε
τωρα ξερνανε στο πεζοδρομιο
ο καθενας στη γωνια του

καλη μερα
ησυχη μερα