τα ηξερα ολα και τα ξεχασα.
τα ηξερα ολα και τα γδυθηκα
στη προσπαθεια να ντυθω μια καθαροτητα ξενη,
αγνωστη σε μενα,
-τη δικη σου-,
τελικα ομως μου επεσε στενη.

τωρα ξοδευω το υγραεριο του καινουριου μου αναπτηρα
αναβωντας το ενα τσιγαρο μετα το αλλο,
(καποιος μου το ειπε chain smoking),
μπας και καταφερω να γλιτωσω απο αυτη την αργη δολοφονια.
υπουλο θεμα το παρελθον.

πολυ υπουλο.

απο το σκοταδι αρχισε να απλωνεται απαλα
ο ηχος του σαξοφωνου
που σαν σαυρα αναρριχηθηκε
στη σπονδυλικη μου στηλη απανω
λιγοστο το φως και ολιγον κιτρινο
μια κατασταση noir
και λιγο ουισκι να σπαει τη μονοτονια
μαυρο πουκαμισο
μαυρο παντελονι
μαυρα παπουτσια
μαυρη ψυχη
μαυρα ολα
καπου στο βαθος ομως ολα λαμπουν
ειναι η μαγεια του μαυρου
-κοιταζει με απαθεια το παραθυρο
χωρις να επιστρεφει πισω-
επιασα το μπουκαλι και πηγα προς το μπαλκονι
βγηκα στο κρυο και χαθηκα απο τον εαυτο μου
κρυφτηκα σ' ενα υπογειο
με μονη συντροφια τη τρελα μου και οχτω γωνιες
ακουμπησα στη κουπαστη
-το βαψιμο του καλοκαιριου κραταει ακομα-
απο κατω η αβυσσος καπου μεσα στο κηπο του γειτονα
μια γατα περναγε ενω ημουν ετοιμος να πεσω
με κοιταξε στα ματια με τα δικα της μεγαλα και κοκκινα
γεματα γνωση
γεματα μνημες απο προηγουμενες ζωες
απολυτα εναρμονισμενη με το συμπαν
βγηκα απο το υπογειο κουβαλωντας το κουφαρι μου
στο εσωτερικο του σπιτιου και τελος στο κρεβατι
ενα τσιγαρο ετοιμο ηταν ακουμπισμενο στο κομοδινο
σιγουρα οχι δικο μου
το καπνισα χωρις δισταγμο
και αφου ρουφηξα ολο το θεο απο μεσα του
κοιταξα τα αστερια που χανονταν στα ματια σου
λιγο πριν διαλυθει ο καπνος
λιγο πριν πουμε καληνυχτα