ολες οι βλεννορροιες θεραπευονται εκτος απο την πρωτη...

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

δευτερα βραδυ,λιγο πιο αργα απ'οτι συνηθως

μαρινα αλιμου
εχω ξεμεινει στο δρομο
με ενα μπουκαλι ουισκι
μια κιθαρα στη πλατη
και κατι ποιηματα του μπουκοφσκι
στην αριστερη τσεπη
πηγαινω προς τη παραλια
θελω να δω θαλασσα
να περπατησω στην αμμο
να ξεφυγω απο το τσιμεντο
που με πλακωνει
πεταω τη κιθαρα στο πλαι
και καθομαι χαμω
πινω μια γουλια
και χαλαρωνω
ο ηχος του κυματος
δινει το ρυθμο
πιανω τη κιθαρα και ακολουθω
δανεικη και ξεχαρβαλωμενη
θυμιζει λιγο απο τη ζωη μου
πινω και παιζω
δημιουργω περιεργες μελωδιες
και ψιθυριζω ακαταληπτους στιχους
παραταω τη κιθαρα
και γραφω στη χαρτοπετσετα
οσους στιχους θυμαμαι
νομιζω ειναι καιρος
να σταματησω να γραφω
για τη μικρη
μπορει να μ' εχει ξεχασει κιολας
καλυτερα για ολους μας
δε πληγωνεται κανενας ετσι
αμα δε μιλας στον αλλο
δε μπορεις να τον πληγωσεις
σχετικα καλη τακτικη
αλλα με μεγαλο τιμημα
θα ηθελα να την εβλεπα
κι ας γινομουν χειροτερα
τουλαχιστον θα ειχα
δικαιολογια για να πινω περισσοτερο
και τα τραγουδια μου
θα ειχαν μια καποια
ευαισθησια
ξημερωνει...
καιρος να πηγαινω

τελειωσε και το μπουκαλι...

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

far from me

πανε τωρα εξι μηνες
που εχει φυγει
και δεν την εχω δει
περναω απο το σπιτι της
μερικες φορες
ελπιζωντας να ανοιξει η πορτα
και να βγει

ματαια

κουραστηκα πλεον
με ολους αυτους
γυρω μου
και εκεινη στην αλλη μερια
της γης

θελω να παω να τη βρω
απλα και μονο
για να τη δω
να της πω ενα "γεια"
να πιουμε
ενα ποτο
οπως καναμε εδω
οταν βγαιναμε

οποτε βγαιναμε

ειναι βεβαια λιγο δυσκολο
καπως ομως θα τα μπαλωσω
σε δυο μηνες μαλλον
θα γυρισει

αρκει μεχρι τοτε
να ειμαι ζωντανος
για να της πω
ποσο μου ελειψε
και ποσο την αγαπω





για τη κοπελα με το τσελο
στην αλλη μερια της γης

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

1.
καθοταν στο μπαλκονι της

γυμνη

περιμενοντας τον να ερθει

τελικα εμεινε σε ενα φιλο του

και εκεινη πεθανε

απο πνευμονια

την επομενη


2.
η μηχανη του καφε χαλασε

και δεν ειχε λεφτα για να τη φτιαξει

ομως δεν αργησε να βρει τη λυση

πηγε στο στριπτιτζαδικο απεναντι

και εφαγε το καλυτερο πρωινο

της ζως του


3.
επινε αργα αργα το ποτο του

ηταν το τελευταιο μπουκαλι

και ηθελε να το απολαυσει

ξαφνικα ακουστηκε το κουδουνι

τρομαξε τοσο απο τον ηχο

που εριξε κατω το μπουκαλι

και εγινε χιλια κομματια

αρχισε να βριζει και ανοιξε τη πορτα

την επιασε απο τα μαλλια

την εσυρε μεχρι το σαλονι

και τη γαμησε πανω στα γυαλια

και οτι αλλο ειχε μεινει

απο εκεινο

το τελευταιο ποτο


4.
τον περιμενε στο σκοταδι

πλησιαζε η ωρα για να γυρισει σπιτι

της ελεγε οτι ηταν στη δουλεια

ενω στη πραγματικοτητα

γαμουσε τη γραμματεα

στη διπλανη βιβλιοθηκη

ηρθε αργα το βραδυ

μα εκεινη ηταν ακομα ξυπνια

το ασημι ελαμψε στο λιγοστο φως

και το αιμα του ποτισε το χαλακι

τον πεταξε καπου μακρυα

μαζι μ' εκεινο το χαλακι

τωρα τρωει τη συνταξη

με το γκομενο της

καπου στο Παρισι

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009


το φως απλωνεται πανω στο δρομο
χλωμο...νεκρο...αψυχο...
οι πουτανες ξεχυνονται στο δρομο για λεφτα
και οι περαστικοι χαζευουν το εμπορευμα
θα ηθελαν παρα πολυ να ηταν και οι γυναικες τους ετσι
αλλα εκεινες εχασαν την ομορφια τους
καπου στο δρομο για εναν ευτυχισμενο γαμο
δυο παιδια και καμποσα χριστουγεννιατικα τραπεζια
γεματα υποκρισια και ψευτικες ευχες
ο παρατηρητης παλι μονος του κυκλοφορει μες στη πολη
και αιχμαλωτιζει τις στιγμες τους
κατι θα σκεφτει να φτιαξει μ' αυτες
ισως το επομενο ταξιδι του
τον επομενο θανατο της ψυχης του
οτι προκυψει
προς το παρων δεν εχει τιποτα να φοβαται
γιατι ενω εκεινος μπορει και τους βλεπει
εκεινοι δε μπορουν.

...οχι οσο κοιτουν ακομα τα βυζια που κρεμονται μπροστα τους
γυμνα και στητα κατω απο το φως της λαμπας

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009


αυτος ο βηχας οσο παει και χειροτερευει
κοντευω να βγαλω και το δευτερο πνευμονι μου
ακομα ομως και μετα απο αυτο
ο βηχας θα ειναι εκει
-ειμαι σιγουρος,ρε πουστη μου-
θα ειναι εκει μεχρι να πεθανω
θα με βλεπει να ζαρωνω σα σταφιδα
να μη μπορω να σηκωσω πλεον το ποτηρι μου
και τοτε με ενα σαρδονιο γελιο
θα ερθει κοντα μου
θα πιασει το ποτηρι
και θα μου βαλει να πιω το τελευταιο ποτο
που θα με οδηγησει πισω απο το μπαρ
για να ξερασω οση ανθρωπια θα μου εχει μεινει μεχρι τοτε...

δε γαμιεται...
βαλε αλλο ενα

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

ενα χρονο πριν...

δεν ειχα πολυ ωρα που ειχα γυρισει πτωμα απο τη σχολη,
εβαλα κλασσικη μουσικη να παιζει και ενα ποτηρι ουισκι
-παντα βοηθαει να ηρεμισεις-
η ωρα περνουσε κι εγω ακουγα μουσικη και χαλαρωνα
οταν χτυπησε το κινητο για να με επαναφερει στη πραγματικοτητα.
ηταν ο βασιλης.ειχαμε να μιλησουμε πολυ καιρο,σχεδον απο το τελευταιο live που καναμε με τα παιδια.
"εχω να σου προτεινω μια δουλεια"
"τι δουλεια;"
"θα παιξω με κατι παιδια στο ονομα και χρειαζομαστε τραγουδιστη.εισαι μεσα;"
"μπασο εχετε;"
"οχι"
"αρα θα παιξω και μπασο...καλα,τι τραγουδια θα βγαλουμε;"
ηταν ενα περιεργο tracklist με anathema,sentenced,stone sour οπως και κατι αλλα που δε τα θυμαμαι τωρα.
"τη παρασκευη θα παμε για προβα.να τα μαθεις μεχρι τοτε"
εκλεισα και κοιταξα το ημερολογιο.ηταν δευτερα.
-σκατα-
δεν εχω και πολλες δικαιολογιες...

τη τεταρτη αποφασισα να κοιταξω τα κομματια.το μπασο ηταν ευκολο,το να θυμαμαι ομως και τους στιχους ηταν αλλο θεμα.μετα απο καμποσες μπυρες καταφερα τελικα να τα μαθω.
εκεινη τη περιοδο ειχα και τα μαθηματα οδηγησης και τελικα τη παρασκευη δε μπορεσα να παω στη προβα.πηρα το βασιλη και του ειπα πως δε θα 'ρθω σημερα στη προβα.
δεν ειχε μεγαλο προβλημα και κανονισε δευτερη προβα για το σαββατο.

ημουν πιο νωρις στο στουντιο και εκανα λιγη εξασκηση στα κομματια πινοντας μια μπυρα με το γιωργο.μετα απο ωρα χτυπησε η πορτα και πηγα να ανοιξω.
τρελη χαιρετουρα με το βασιλη,αλλωστε ειχαμε να τα πουμε κοντα 2 μηνες...
οταν με αφησε μου γνωρισε και τους αλλους 2.πρωτος ο αγγελος που επαιζε κιθαρα,και μετα...
μετα εκεινη.την ελεγαν Α.
ηταν πιο μικρη απο μενα κατα 3 χρονια
απο τη πρωτη στιγμη που την ειδα τρελαθηκα.αποφασισα τελικα να το κρυψω
-ειμαι πολυ καλος σε αυτο-
και ετσι τη χαιρετησα τυπικα.
αρχισα σιγα σιγα να δειχνω ενδιαφερον κατα τη διαρκεια της προβας μεχρι που οι 2 ωρες περασαν υπερβολικα γρηγορα
παντα αυτο γινετε,οταν περνας ωραια δε θες να τελειωσει και οταν βιαζεσαι ειναι σαν να εχουν κολλησει οι δεικτες του ρολογιου στο ιδιο σημειο.καποιος πρεπει να το εχει στησει ολο αυτο,ειμαι σιγουρος...
φυγαμε ολοι μαζι απο το στουντιο και ενω οι αλλοι 2 μπροστα ειχαν πιασει σοβαρη κουβεντα για το live εγω με την Α. μιλαγαμε για δικα μας πραγματα.
"γραφω ποιηματα σε ενα blog" μου ειχε πει η μικρη.
θελησα να μαθω περισσοτερα γιατι μεχρι τοτε ο κοσμος του blogger μου ηταν αγνωστος.
αραξαμε ολοι μαζι σε ενα σουβλατζιδικο στη πλατεια
τη ρωτησα απο ευγενεια αν ηθελε κατι,
"μια μπυρα" μου ειπε.
εκεινη τη στιγμη το μικρο ανθρωπακι μεσα μου εστησε ενα ξεφρενο παρτυ και πηγα γεματος χαρα να παρω τις μπυρες μας.
επιασε το μπουκαλι και αρχισε να πινει.χωρις να το σκεφτω αρχισα κι εγω
λες και ειχαμε καποιο σιωπηλο διαγωνισμο μεταξυ μας για το ποιος θα πιει πιο γρηγορα τη μπυρα.αφησε το μπουκαλι της οταν δεν αντεχε αλλο,αφησα το μπουκαλι μου οταν τελειωσε η μπυρα.η μικρη ειχε δυνατοτητες...

ο βασιλης με τον αγγελο εφυγαν και εγω εκατσα με τη μικρη που περιμενε το πατερα της να ερθει να τη παρει.καθησαμε στο παγκακι και περιμεναμε καθως την ακουγα να μιλαει.θυμαμαι ακομα μια φραση που της ειχα πει ενω κοιταζα τα αστρα απο πανω μας
-οσα φαινονταν τουλαχιστον-
"κολαση δεν ειναι οι αλλοι,αλλα η απουσια τους"
δε νομιζω να κολλαγε με ολα αυτα που λεγαμε αλλα δεν εκατσα και να το αναλυσω.το κινητο της χτυπησε.το μεταφορικο μεσο ειχε φτασει και τη περιμενε στη γωνια λιγο πιο περα.σηκωθηκαμε και τη φιλησα τυπικα στο μαγουλο λεγοντας της καληνυχτα.
εμεινε ακινητη.χαμογελασα ελαφρα και πλησιασα.τα χειλη μας ακουμπησαν.ανταπεδωσε το φιλι.την ασφιξα πανω μου.με εσφιξε κι αυτη.δε θυμαμαι για ποση ωρα ημασταν ετσι αλλα παλι μου φανηκε πολυ λιγο.
αποτραβηχτηκε
"ισως να κρατησουμε αποστασεις ασφαλειας",ειπε
και ετσι χαιρετησε ο ενας τον αλλο.

στο γυρισμο για το σπιτι το αρωμα της ηταν ακομα πανω στο μπουφαν μου και η γευση των χειλιων της ακομα πανω στα δικα μου.

εκεινο το βραδυ κοιμηθηκα με τα ρουχα...

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009

οσο θα εχουμε μπυρες...

η νυχτα επεσε παλι πανω στους ανθρωπους
και εγω δεν ημουν στη καλυτερη μου κατασταση

μετα απο μερικα καφασια μπυρες και διαφορα αλλα
αποφασισα να αφησω τα νεφρα μου σε ενα στενο
καπου μεσα στη ψευτικη πολη μας

τα σκυλια της γειτονιας μαζευτηκαν κοντα μου
και μολις μυρισαν το φρεσκο κρεας
εστησαν ενα αγριο παρτυ για να το γιορτασουν

εγω παλι εφυγα πεινασμενος για περισσοτερο αλκοολ
με μια και μονο σκεψη στο βρωμικο μυαλο μου

"οσο θα εχουμε μπυρες,θα εχουμε κι ελπιδες
"