τα φωτα τρεμοπαιζουν
και η σκηνη χανεται απο τα ματια μου
ολα ψευτικα
δε θυμιζουν σε τιποτα εμας τους δυο
ορισμενοι ρολοι αντιστρευτηκαν
αλλοι παλι εμειναν ιδιοι

το κοριτσι με τα πορτοκαλενια χειλη
-la fille à lèvre d' orange-

προσπαθησε να παρει αγκαλια τον ηλιο και καηκε

τη βρηκαμε νεκρη πισω απο τις τριανταφυλλιες

σε ολους θα λειψει
κανενας δε θα της λειψει
χεσμενους τους ειχε
μαζι τους κι εμενα
μεχρι που το τελος ηρθε
ισως πιο γρηγορα απ' οτι επρεπε

τωρα απλα καθομαι και πινω/
καπνιζω/
γεμιζω τα κενα μου/
γεμιζω/
και αδειαζω ξανα/
κωλοκατασταση/
αυτην εχουμε μ' αυτην ζουμε/

μια μερα θα παω και θα πιασω ενα αστερι
θα του βαλω φωτια
και θα καπνισω τις σταχτες του
δε θα ξαναχρειαστω φακο τα βραδια
θα λαμπω στο σκοταδι
για αρκετα χρονια ακομα