θα αρχισουμε να παιζουμε μουσικη
οταν σταματησει ο θορυβος
μεχρι τοτε απλα θα πινουμε

για να αντεξουμε...

κατι τετοια ελεγα ενω ετρεχα απο πισω της
στο cafe οπου καθοταν ο Pessoa με τον Crowley
στο μπαρ οπου ο Bukowski επινε ασταματητα
στη pub οπου ο Beckett σε μια γωνια
ελιωνε απο την τρελα

και εγω ετρεχα
και επινα για να αντεξω...

τα μαλλια της μακρια και η ζωη μικρη
ενα φιλι και τιποτα αλλο
για μια στιγμη να μπορουσαμε
να γυρισουμε λιγο πισω
για μια στιγμη
να σταματησουμε τον χρονο
να γινουμε ξανα εραστες
και μετα παλι εδω
εδω οπου ο κοσμος ειναι ακινητος
και κανεις μας δεν εχει χρονο

οι σκιες οσο προχωραει η νυχτα μακραινουν
τα βηματα της τη πανε ολο και πιο μακρια

ο δρομος γεματος απο θορυβους της νυχτας
περπαταω μονος
πριν καμποση ωρα χαιρετηθηκαμε
μπροστα σε ενα ταξιτζη που ακουγε λαϊκα
τωρα πρεπει να βρισκεται σπιτι της

κατεβαινα το μεγαλο δρομο
και τα φωτα εσβηναν σιγα σιγα
το ενα μετα το αλλο
σαν τις ελπιδες και τις προσδοκιες μας
μονο η ντροπη που τις ειχες μενει πισω
πηρα μια μπυρα απο το περιπτερο και συνεχισα
κοιταξα μεσα στη pub
ηταν η ωρα για να κλεισει
και οι τελευταιοι μεθυσμενοι πελατες
εφευγαν αφηνοντας πισω ενα κομματι τους
συνεχισα το δρομο μου
για να καταληξω στην αλλη ακρη
οπου ακουγοταν ο Tom Waits να τραγουδαει το Underground
ανεβηκα τα σκαλια της μεχρι τη ταρατσα
ενας καναπες απο τα σκουπιδια
μπουκαλια και κουτακια μπυρας
πεταμενα οπου μπορουσες να κοιταξεις
και ενα σκυλι κοιμοταν δεμενο σε μια γωνια

οταν ξυπνησα ο ηλιος με τυφλωνε
και η μπυρα ειχε κανει μουσκεμα το παντελονι μου
μαζεψα οτι μπορουσα απο εκει πανω
ενω εριχνα κλεφτες ματιες στον ηλιο
και χαθηκα γρηγορα στα παραξενα στενα της πολης
με ολους αυτους
που προσπαθουσαν να προλαβουν τη δουλεια τους

το μεσημερι με βρηκε στο σπιτι
εβγαλα το βιβλιο της και διαβασα λιγο
σκεφτηκα τη Χ.
το εκλεισα γρηγορα
και μετα απο ενα ουισκι επεσα στο κρεβατι
τωρα ειναι λιγο καλυτερα
αμα μπορεσω και κοιμηθω
ισως βγαλω κι αυτη τη μερα...