3 κατσαριδες (ή ο παραλογος μονολογος ενος μπεκρη)

η Σ. στη κουζινα ετοιμαζε φαγητο
ενω εγω καθομουν και ταϊζα
3 κατσαριδες
με χθεσινη πιτσα και ζεστη μπυρα
σιχαμερα εντομα
αντεχουν στα παντα
λιγο ακομα και το Δουβλινο ερχεται
πιο κοντα
μερικα λεφτα να μαζεψω μονο
και ολη η αηδια εδω περα
θα ειναι παρελθον
-μη φυγεις-
μου ελεγε καθως μαζευα κατι ρουχα
αδυναμη μεχρι το τελος
καθε λεπτο μετραει αντιστροφα
ωρα να εξαφανιστω
πολυ εκατσα εδω περα
καθως κατεβαινα τις σκαλες
ακουσα τις λεξεις
'αυτοκαταστροφικος'
και 'αλκοολικος'
δεν εδωσα ομως πολυ σημασια
ειχα φυγει απο εκει μεσα
εδω και ενα μηνα
μονο το σωμα μου ειχε μεινει
απλα γιατι η σαρκα θελει και κατι αλλο
εκεινη την επαφη που σε φερνει
λιγο πιο κοντα στον θανατο
μονο για μια στιγμη
και μετα παλι εδω
στα σκατα
-μη βριζεις-
μου λεει
σοκαρεται και απο το πιο απλο
ενω δε σου δινει αυτη την εντυπωση
μπερδεμενα πραγματα
και το συκωτι μου διψαει για guinness,
ουισκι,τζιν με τονικ και πολλα ακομα
που δε χρειαζεται να ξερεις
γιατι εδω θα γυρισω παλι
και το ξερουμε και οι δυο πολυ καλα
οσο και να μη μιλαμε μεταξυ μας
εσυ ψαχνεις να πιαστεις απο καπου
καθως ξεκινας να μισεις το κοσμο,
ενω εγω χανομαι πισω απο ποταμια μπυρας
και ψευτικα λογια αγαπης απο μουνια
που κυκοφορουν αναμεσα μας
και νομιζουν οτι αξιζουν κατι παραπανω
απο το σημερα.
ξεκινησα να πινω τη μερα που σταματησε
ο χρονος
δε σταματησα να σε αγαπαω ποτε,
το ξερω μαλακια,
αλλα τι να κανουμε
δεν ηταν η πρωτη
και σιγουρα οχι η τελευταια φορα


τωρα κοιταζω παλι πισω
δε βλεπω φως
κι ετσι συνεχιζω οπως και πριν...