ενα περιπου τελειωμενο ποιημα

Καθομουν σε μια γωνια
σε ενα αδειο,υπογειο μπαρ
και σε περιμενα.
Ειχα πιει ηδη δυο μπυρες
οταν μπηκες εσυ.
Ηρθες με χαρα να μου δειξεις το καινουριο σου ποιημα
-παντα μου αρεσαν τα ποιηματα σου-
ασχετα αν δε στο ειχα πει ποτε.
Μου αρεσε αυτη η εποχη.
επινα εγω τις μπυρες μου
εσυ το κρασι σου
και μου διαβαζες τα ποιηματα σου.

Ξεραμε πως ο Θεος ειχε πεθανει-μας το 'χαν πει-
και δε μας ενοιαζε τιποτα.
Ζουσαμε για να ειμαστε ερωτευμενοι.
μεχρι που ολα αυτα τελειωσαν.
Δε σε ξαναειδα στο αδειο,υπογειο μπαρ
κι ας περιμενα με τα αδεια μπουκαλια στο τραπεζι για ωρες
κι ας περασαν οι μερες
οι μηνες
τα χρονια
περιμενα
αλλα δεν ηρθες ποτε ξανα.
Μετα απο καιρο εμαθα πως ειχες παρει μια βεσπα
και ταξιδευες στην ευρωπη.
Χαρηκα.
εκανες επιτελους το ονειρο σου.
αυτο ησουν παντα
και γι' αυτο σ' αγαπησα.
μια ταξιδιαρα ψυχη...