ξανθιες μπουκλες και μπλε ματια

Ειναι φορες που δε ξερω που παω,
Που χανω το δρομο μου μεσα στις ξανθιες σου μπουκλες.
Κοιταζω μες τα ματια σου τη γαλαζια αβυσσο να με καλει,
Αυτη τη φορα θα αφεθω στη μουσικη σου.

Οι νοτες μπλεκονται γυρω μας,
Το χαμογελο σου φωτιζει το χωρο.
Η μουσικη μας αγκαλιαζει και μας φερνει πιο κοντα,
Ο χρονος σταματα.
Το μονο που υπαρχει πια στο κοσμο εισαι εσυ.

...για τη Βερονικα