ολες οι βλεννορροιες θεραπευονται εκτος απο την πρωτη...

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

λιγα χρονια μετα...


...ή αλλιως funny how time slips away
.
.
.
Νομιζω το τραγουδι τα λεει ολα
αλλα ας κανω μια προσπαθεια....

Ηταν ωραια τα τελευταια χρονια
γεματα αγαπη
ερωτα
πικρα
δακρυα
και ξανα ερωτα
γιατι την αγαπησα και την αγαπω ακομα
δε θα τελειωσει αυτο
οχι Χ.
δεν εχουμε τελειωσει εμεις οι δυο

η στιγμη για να φυγω πλησιαζε
η πολη ειχε στενεψει
το ποτο δε βοηθουσε
και τα τσιγαρα ενα αχρειαστο εξοδο.

σιγα σιγα τους εδιωχνα απο κοντα μου
ολους
κι εκεινη
ενω δεν επρεπε
ενω την αγαπουσα
επρεπε να μεινω μακρια
τη πληγωσα αρκετα
μαλακια μου
συγγνωμη

στις αρχες του καλοκαιριου εφυγα
Αγγλια
μπυρες
και η ζωη πηρε το δρομο της
επεστρεψα για ενα μηνα
και εφυγα ξανα
Σκωτια
θυμασαι που σου ελεγα
θα παω σε ενα χωριο στη μεση του πουθενα
στην Ιρλανδια,
να πινω μπυρες
και να διαβαζω Μπεκετ...;
-μονο η χωρα αλλαξε τελικα-

σκεφτομαι να παρω και σκυλο
εγω!
το βλεπεις τωρα και γελας...

θυμασαι τι σου ειπα τοτε
στη Κοραη ενα βραδυ;
-Παμε να φυγουμε-
ημουνα μικρος
αλλα δε το ξεχασα

οποτε εκλαιγες οταν εφευγα για το πλοιο
πως να σου ελεγα την αληθεια;
πως ηθελα να μεινω στην αγκαλια σου,
να μεινουμε εκει,
στο κρεββατι σου,
που ειναι λιγο πιο ψηλο απ' ολα τα αλλα.

τα θυμαμαι ολα
και τα καλα
και τα κακα
(για τα οποια εφταιγα παντα εγω)

αλλα να ξερεις
δεν εχουμε τελειωσει οι δυο μας
θα γυρισω
για σενα
και θα σταθω παλι στη πλατεια
θα αδειασω το περιπτερο απο μπυρες
και θα σε παρω να φυγουμε
αλλα αυτη τη φορα θα το κανω
αυτη τη φορα θα το εννοω

απλα δωσε μου λιγο χρονο.
θα τα καταφερω.
και για τους δυο μας.
μονο και μονο για να ξαναδω το χαμογελο σου
μια τελευταια φορα
να σε κανω να χαμογελασεις
οπως τη πρωτη φορα...




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου