φτυνω ρολογια λιγο πριν αποκοιμηθω
για να περασουν οι ωρες γρηγοροτερα



τα γυαλια του Stevie Wonder
μου δινουν μια αλλη οψη του κοσμου σας



παραισθησεις μεσα στο πυρετο
καπου χαμενη εκει μεσα κι εκεινη



τριαντα αργυρια κοστιζε μια νυχτα μαζι της
τοτε ηταν ωραιες εποχες



νυχτωσε πια κι εκεινη κοιμαται
παω λοιπον κρυφα
και τιναζω τη σκονη απο τα ονειρα της



ενα μπουκαλι αργοτερα
ειμαι παλι πισω στο σκοταδι
και βριζω τ' αστρα
για το χθεσινο λογαριασμο