life is a beautiful woman with cancer

ο καφες εφτανε ισα ισα για ενα τσιγαρο
δεν προσπαθησα καθολου να το καθυστερησω.
ντυθηκα,αφησα τα λεφτα στο κομοδινο
και εξαφανιστηκα απο εκεινη την αθλια τρυπα
που με ειχε κατασπαραξει για τις προηγουμενες 7 ωρες.
η νυχτα ηταν υγρη οπως κι εκεινη πριν απο καμποση ωρα
που ιδρωναμε στο υπογειο δωματιο
καθως το καναμε με παθος
υπο τη μουσικη του πλανοδιου που ενω γρατζουναγε μια κιθαρα
προσπαθουσε συνχρονως να μας παιρνει ματι
απο το μικρο παραθυρακι που εβγαζε στο δρομο.

πηγα να βρω τους αλλους στο μπαρακι να πιουμε τιποτα,
ισως καμια μπυρα
αναλογα παντα με τα κεφια μας.
στο rue de marseille ειχε ησυχια και αραξαμε για λιγο.
αφου τα ηπιαμε στο υπογειο μπαρακι
ξεκινησαμε για κατι με περισσοτερη δραση.
δε λεω,καλο το marseille αλλα η ησυχια δε μου χρειαζοταν
εκεινη τη στιγμη.
εχω πολλα στο κεφαλι μου αυτες τις μερες
και ειναι φορες που δε μπορω να κατσω καπου ησυχα
οπως θα εκανα πιο παλια.

με τα πολλα γυρισαμε εξαρχεια να δουμε τι παιζει
αραξαμε για μερικες μπυρες στο πειρατη
και μετα πηραμε παλι τους δρομους.
τελικα μετα απο πολυ περπατημα
φτασαμε στο fox.
ειχα καιρο να παω και το ειχα ξεχασει
αλλα δε με απογοητευσε.ηταν κεφατο και γεματο rock
για οσο μπορουσες να αντεξεις...

. . .

ηπια τα κερατα μου παλι στο fox...
τα ρεμαλια την ειχαν κανει
αλλα εγω ειπα να κατσω λιγο ακομα.
αφου ηπια αλλη μια μπυρα
σηκωθηκα και εφυγα.
μετρο δεν ειχε οποτε το εκοψα με τα ποδια.
οπως πηγαινα προς θησειο με χτυπησε κεραυνος
καθοταν μονη της με ενα μπουκαλι τεκιλα
-αν θυμαμαι καλα-
και φαινοταν σα να ηθελε καπου να μιλησει.
δε την ηξερα,ουτε εκεινη εμενα
αποφασισα ομως να κατσω μαζι της να τη μαθω
-δεν ειχα και τιποτα καλυτερο να κανω-

την ελεγαν Ελσα.
ειχε κοκκινα μαλλια αλλα δε φαινονταν ψευτικα
σαν εκεινα στις διαφημισεις.
τα ματια της σκοτεινα και μεγαλα
σε μαγνητιζαν με το που τα κοιταζες
και δε σε αφηναν να φυγεις μακρυα.
καθησαμε μαζι στο παγκακι και μιλαγαμε
υπηρχε μια περιεργη οικειοτητα στην ολη φαση
που λιγες φορες μου εχει τυχει με καποιον αγνωστο.

τελειωσαμε το μπουκαλι μετα απο ωρα
και αποφασισαμε να φυγουμε απο εκει.
εγω δεν εχω πλεον τρομερο προβλημα με το αλκοολ
αλλα εκεινη δεν αντεχε και παρα πολυ.
τη συνοδευσα μεχρι το σπιτι της
χωρις απροοπτα στο δρομο.
μου ζητησε να μεινω εκει αποψε.
την εβαλα να κατσει στο καναπε
και πηγα να φτιαξω καφε.
οταν γυρισα την ειχε παρει ο υπνος
τη σηκωσα προσεχτικα και τη ξαπλωσα στο κρεββατι της
τη σκεπασα και πηγα στο σαλονι να τελειωσω το καφε μου.

οταν ξυπνησα ο ηλιος ηταν πολυ ψηλα
σηκωθηκα και ζεστανα το χθεσινοβραδινο καφε.
ωραιο το διαμερισμα της
δεν ηταν τιποτα φανταχτερο,ειχε ομως μια ζεστη ατμοσφαιρα.
απ' οτι μου ειχε πει χθες βραδυ ηταν στην αθηνα εδω και ενα χρονο
για σπουδες στο τμημα κοινωνιολογιας της παντειου.

κοιμοταν ακομα στο δωματιο της
δεν ηθελα ομως να φυγω
για καποιο περιεργο λογο παντα μου αρεσαν οι κοπελες
με τις οποιες ηξερα πως δεν εχω μελλον.
πηγα να δω πως ειναι.
ειχε πεταξει το παπλωμα στο πατωμα
και πηγα να το μαζεψω να τη ξανασκεπασω.
ειχε λιγη ψυχρα εκεινη την ωρα και δεν ηθελα να κρυωσει
την ωρα που τη σκεπαζα με το παπλωμα γυρισε και με κοιταξε
-καλημερα,μου ειπε.
-καλημερα.πως εισαι;
-ημουν και καλυτερα
-δεν αμφιβαλλω.θες να σου φερω τιποτα;
-ξαπλωσε διπλα μου.
ξαπλωσα
με ρωταγε για το πως ηταν χθες και αν εκανε τιποτα περιεργο.
αφου της εδωσα λοιπον μια πληρη αναφορα για ολο το συμβαν
απλωθηκε σιωπη.
χωρις να το περιμενω με αγκαλιασε και με φιλησε.
-εισαι ακομα μεθυσμενη;
-ναι.αλλα το θελω απο την ωρα που σε ειδα.

ξυπνησαμε το απογευμα στο καναπε.
το κρεββατι δε μας αντεξε και πηγαμε
να δοκιμασουμε αλλα επιπλα.
αν και δεν ειχε συνελθει απο το χθεσινο μεθυσι
ειχε μια απιστευτη ζωντανια για ερωτα
που δε μπορω να τη περιγραψω.
ανοιξα μια μπυρα και γυρισα στο καναπε

σκατα,τωρα πρεπει να φτιαξω κι ενα κρεββατι...