la petite mort

ροχαλιζει ενω εγω καθομαι στο γραφειο
και γραφω αηδιες με γεματο φεγγαρι
το οποιο φευγει κι αυτο σιγα σιγα
ξαφνικα η παρεα ξεφυτρωνει απο εκει
που δεν το περιμενεις
μες τη νυχτα ηρθε και ειπε ''γεια''
παλι εδω
αναμνησεις καθολου ευχαριστες
τους σιχαθηκα κι αυτους
γυριζουμε σπιτι μαζι αφου κανουμε χαζι
ολα τα ερωτευμενα ζευγαρακια
μαλακες που νομιζουν πως θα ειναι ετσι για παντα
σκατα στα μουτρα τους
τι ξερουν κι αυτοι
τι ξερω κι εγω...

στο σπιτι μετα απο μερικα τζιν τονικ,μπυρες και ουισκι
-με αυτην ακριβως τη σειρα-
δε ροχαλιζε πια
οι βασικες προφυλαξεις και μετα παλι πισω
σ' εκεινα που ειχαμε αφησει πριν καιρο
καλα ηταν
ο scott walker επαιζε χωρις σταματημο
και ο warren zevon δεν ακουγε τιποτα

τα ματια της σχηματιζαν αυτη τη θαλασσα
απο συναισθηματα
ενω το δευτερο μπουκαλι ουισκι χανοταν μεσα στα στομαχια μας
σηκωθηκα να παρω κατι απο το γραφειο
αλλα το αλκοολ ηταν παρα πολυ μεσα μου
κανω το πρωτο λαθος βημα και αρχιζω να πεφτω
μου φανηκε πως περασα τουλαχιστον εναν αιωνα στον αερα
να πεφτω και να πεφτω
δεν ισχυει τελικα οτι οι ζωη περναει μπροστα απο τα ματια σου
λιγο πριν το τελος
μαλακιες
μαλλον γιατι δεν ηταν το τελος
μαλλον γιατι δεν ηταν ζωη
τελικα επεσα με το κεφαλι στη γωνια του κρεβατιου
και εμεινα εκει μεθυσμενος και αναισθητος

το κεφαλι μου γυριζε και εκεινη ειχε φυγει πια
μονος στο σκοταδι σηκωθηκα
και εψαξα για το μισογεματο μπουκαλι
πουθενα
η πουτανα το μαζεψε και εξαφανιστηκε
δε πειραζει
εχω κατι μπυρες στο ψυγειο
το καλυτερο πρωινο

μαζευομαι και παω τουαλετα
κοιταω στο καθρευτη μπας και δω καποιο αλλο προσωπο
αλλα δε γινεται τιποτα
πραγματα που εχω κανει και θελω να διαγραψω
γυριζουν ολα γυρω μου και χορευουν περιεργα
στο ρυθμο ενος παλιου τραγουδιου
τους βαζω ενα ποτηρι
για να πιουμε ολοι μαζι

και ο χορος συνεχιζεται...