ειναι λιγο αδεια η πολη χωρις εσενα
παλια τη γεμιζαμε με βαβουρα
χορο και ερωτα
τωρα νεκρικη σιγη
ειχα να σε δω απο τη κηδεια
τοτε ησουν απλα σε μια κασα
και περιμενες να σε θαψουν
τωρα εχεις και μαρμαρο απο πανω
βλεπω πως δε τσιγκουνευτηκαν
πεταξανε ολα τα λεφτα στο μαρμαρο
αν τα βλεπες θα τους εριχνες ενα καλο βρισιδι
και θα φευγες απο το σπιτι
χτυπωντας τη πορτα δυνατα πισω σου
οπως τοτε
εστριψα ενα τσιγαρο και αραξα
το μαρμαρο εκαιγε απο τον ηλιο
και η μπυρα ζεσταινοταν γρηγορα
δεν ειχα να πω πολλα
μονο μια καλημερα.
θα φυγω
κι εσυ το ιδιο θα εκανες
ολοι το ιδιο θα καναμε
ισως οχι ολοι
χυνω λιγη μπυρα στο μαρμαρο
εκει που υποθετικα ειναι το κεφαλι
η γριουλα απο διπλα με κοιταζει περιεργα
τοποθετει πλαστικα λουλουδια στο βαζο και φευγει
πρακτικη η γρια
εχει περασει ολη της τη ζωη εκει μεσα
και ξερει
αφηνω πισω το νεκροταφειο
στο πρωτο περιπτερο παιρνω μια μπυρα
και αποφασιζω να μη ξαναπατησω εδω
μεγαλο ψεμα...
ολες οι βλεννορροιες θεραπευονται εκτος απο την πρωτη...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου