ενα χρονο πριν...

δεν ειχα πολυ ωρα που ειχα γυρισει πτωμα απο τη σχολη,
εβαλα κλασσικη μουσικη να παιζει και ενα ποτηρι ουισκι
-παντα βοηθαει να ηρεμισεις-
η ωρα περνουσε κι εγω ακουγα μουσικη και χαλαρωνα
οταν χτυπησε το κινητο για να με επαναφερει στη πραγματικοτητα.
ηταν ο βασιλης.ειχαμε να μιλησουμε πολυ καιρο,σχεδον απο το τελευταιο live που καναμε με τα παιδια.

"εχω να σου προτεινω μια δουλεια"
"τι δουλεια;"
"θα παιξω με κατι παιδια στο ονομα και χρειαζομαστε τραγουδιστη.εισαι μεσα;"
"μπασο εχετε;"
"οχι"
"αρα θα παιξω και μπασο...καλα,τι τραγουδια θα βγαλουμε;"
ηταν ενα περιεργο tracklist με anathema,sentenced,stone sour οπως και κατι αλλα που δε τα θυμαμαι τωρα.
"τη παρασκευη θα παμε για προβα.να τα μαθεις μεχρι τοτε"
εκλεισα και κοιταξα το ημερολογιο.ηταν δευτερα.
-σκατα-
δεν εχω και πολλες δικαιολογιες...

τη τεταρτη αποφασισα να κοιταξω τα κομματια.το μπασο ηταν ευκολο,το να θυμαμαι ομως και τους στιχους ηταν αλλο θεμα.μετα απο καμποσες μπυρες καταφερα τελικα να τα μαθω.
εκεινη τη περιοδο ειχα και τα μαθηματα οδηγησης και τελικα τη παρασκευη δε μπορεσα να παω στη προβα.πηρα το βασιλη και του ειπα πως δε θα 'ρθω σημερα στη προβα.
δεν ειχε μεγαλο προβλημα και κανονισε δευτερη προβα για το σαββατο.

ημουν πιο νωρις στο στουντιο και εκανα λιγη εξασκηση στα κομματια πινοντας μια μπυρα με το γιωργο.μετα απο ωρα χτυπησε η πορτα και πηγα να ανοιξω.
τρελη χαιρετουρα με το βασιλη,αλλωστε ειχαμε να τα πουμε κοντα 2 μηνες...
οταν με αφησε μου γνωρισε και τους αλλους 2.πρωτος ο αγγελος που επαιζε κιθαρα,και μετα...
μετα εκεινη.την ελεγαν Α.
ηταν πιο μικρη απο μενα κατα 3 χρονια
απο τη πρωτη στιγμη που την ειδα τρελαθηκα.αποφασισα τελικα να το κρυψω
-ειμαι πολυ καλος σε αυτο-
και ετσι τη χαιρετησα τυπικα.
αρχισα σιγα σιγα να δειχνω ενδιαφερον κατα τη διαρκεια της προβας μεχρι που οι 2 ωρες περασαν υπερβολικα γρηγορα
παντα αυτο γινετε,οταν περνας ωραια δε θες να τελειωσει και οταν βιαζεσαι ειναι σαν να εχουν κολλησει οι δεικτες του ρολογιου στο ιδιο σημειο.καποιος πρεπει να το εχει στησει ολο αυτο,ειμαι σιγουρος...
φυγαμε ολοι μαζι απο το στουντιο και ενω οι αλλοι 2 μπροστα ειχαν πιασει σοβαρη κουβεντα για το live εγω με την Α. μιλαγαμε για δικα μας πραγματα.
"γραφω ποιηματα σε ενα blog" μου ειχε πει η μικρη.
θελησα να μαθω περισσοτερα γιατι μεχρι τοτε ο κοσμος του blogger μου ηταν αγνωστος.
αραξαμε ολοι μαζι σε ενα σουβλατζιδικο στη πλατεια
τη ρωτησα απο ευγενεια αν ηθελε κατι,
"μια μπυρα" μου ειπε.
εκεινη τη στιγμη το μικρο ανθρωπακι μεσα μου εστησε ενα ξεφρενο παρτυ και πηγα γεματος χαρα να παρω τις μπυρες μας.
επιασε το μπουκαλι και αρχισε να πινει.χωρις να το σκεφτω αρχισα κι εγω
λες και ειχαμε καποιο σιωπηλο διαγωνισμο μεταξυ μας για το ποιος θα πιει πιο γρηγορα τη μπυρα.αφησε το μπουκαλι της οταν δεν αντεχε αλλο,αφησα το μπουκαλι μου οταν τελειωσε η μπυρα.η μικρη ειχε δυνατοτητες...

ο βασιλης με τον αγγελο εφυγαν και εγω εκατσα με τη μικρη που περιμενε το πατερα της να ερθει να τη παρει.καθησαμε στο παγκακι και περιμεναμε καθως την ακουγα να μιλαει.θυμαμαι ακομα μια φραση που της ειχα πει ενω κοιταζα τα αστρα απο πανω μας
-οσα φαινονταν τουλαχιστον-
"κολαση δεν ειναι οι αλλοι,αλλα η απουσια τους"
δε νομιζω να κολλαγε με ολα αυτα που λεγαμε αλλα δεν εκατσα και να το αναλυσω.το κινητο της χτυπησε.το μεταφορικο μεσο ειχε φτασει και τη περιμενε στη γωνια λιγο πιο περα.σηκωθηκαμε και τη φιλησα τυπικα στο μαγουλο λεγοντας της καληνυχτα.
εμεινε ακινητη.χαμογελασα ελαφρα και πλησιασα.τα χειλη μας ακουμπησαν.ανταπεδωσε το φιλι.την ασφιξα πανω μου.με εσφιξε κι αυτη.δε θυμαμαι για ποση ωρα ημασταν ετσι αλλα παλι μου φανηκε πολυ λιγο.
αποτραβηχτηκε
"ισως να κρατησουμε αποστασεις ασφαλειας",ειπε
και ετσι χαιρετησε ο ενας τον αλλο.

στο γυρισμο για το σπιτι το αρωμα της ηταν ακομα πανω στο μπουφαν μου και η γευση των χειλιων της ακομα πανω στα δικα μου.

εκεινο το βραδυ κοιμηθηκα με τα ρουχα...