ολες οι βλεννορροιες θεραπευονται εκτος απο την πρωτη...

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

lost memories from the bottom of a pint...

η νυχτα ειχε προχωρησει
τετοια ωρα δεν ειναι να γυριζεις σπιτι
καλυτερα να περιμενω.
μετα απο κατι τσιπουρα,κρασια,μπυρες
και διαφορα αλλα
ειπα να ανεβω κι ενα λοφο.
φτανοντας στη πλατεια
πηρα μια σακουλα μπυρες και ξεκινησα.
οι μπυρες χτυπαγαν ρυθμικα σε καθε μου βημα
ενω απο μεσα μου ευχομουν να μη σκιστει η σακουλα.
οι φωνες της πολης χανονταν πισω μου
μαζι με τα περιεργα φωτα
και τις γυναικες της,
που μας θυμιζουν καθε μερα οτι χωρις αυτες
ειμαστε ενα τιποτα γεματο αλκοολ.
περασα απο το καθισμα του βασιλια
το σκεφτηκα για λιγο
ομως δε μου εκανε αυτη η θεση σημερα.
σημερα ηθελα ουρανο.
τελικα εφτασα με τις μπυρες αθικτες
και το μερος αδειο απο κοσμο.
ξαπλωσα στο βωμο που εχει στην ακρη του κοσμου
κοιταξα ομως πρωτα να βολεψω τη σακουλα
καπου κοντα ωστε να μη χρειαζεται πολυ προσπαθεια
για να πιασω το περιεχομενο της.
τελευταια φορα που ημουν εδω ηθελε μπουφαν
τωρα μπορουσες να το αντεξεις...
κοιταζα μια τον ουρανο και μια το γκρεμο μπροστα
για μια στιγμη πιστεψα πως μπορουσα να πεταξω
αλλα τα ποδια μου ειχαν μουδιασει
με αποτελεσμα να συνεχισω να πινω.
αυτη η ζωη μας εχει ξετιναξει,
η πολη ζηταει ολο και περισσοτερο αιμα
αλλα λιγοι θελουν να της δωσουν.
εδω πανω εχω γλιτωσει για λιγο
θα με βρει ομως οπου κι αν κρυφτω
εχει το τροπο της αυτη.
καπως ετσι με πηρε ο υπνος
κατω απο τον ουρανο που ειχε αδειασει απο αστερια
-μεχρι κι αυτα μας αφησαν-
μονο και μονο για να με ξυπνησει
το σκουντηγμα μιας μποτας στα πλευρα.
-σηκω.ελα σπιτι να κοιμηθεις.
-πως με βρηκες;
-σε ειδα πιο πριν που ανεβαινες αλλα αποφασισα να σε αφησω
να τελειωσεις πρωτα τις μπυρες που κουβαλαγες.
-ευχαριστω που με σκεφτηκες.
-ελα τωρα παμε.
-φυγε δε σε θελω.
-δε μπορω να σε αφησω ετσι.τελειωνε.
-προσπαθησε να με δελεασεις λιγο τουλαχιστον.
-θες να σου δειξω τα βυζια μου;
-αν με ρωταγες μια αλλη εποχη θα σου ελεγα 'ναι'.
-γιατι;τι εχει αυτη εδω η εποχη;
-θα σου πω αλλη φορα.αυτη ηταν η τελευταια σου προσφορα;
-εχω ενα μπουκαλι ρουμι στο σπιτι.
-τωρα μιλας σωστα.περιμενε ομως πρωτα να ξερασω.
-καλα.προσεχε μονο να μη πεσεις απο κατω.
το σκεφτηκα για μια στιγμη
αλλα χρωσταω ενα κερασμα στη μικρη
οποτε καλυτερα να περιμενει αυτη η δουλεια
για αλλη μερα.
αφου τα εβγαλα ολα,σηκωθηκα
γυρισα τα μαλλια μου απο την αλλη
και εριξα στη πολη μια τελευταια ματια.
-επιστρεφω-

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου