ξεμεινα καπου εκει
σε ενα σημειο χωρις γυρισμο
απ' οπου ολοι εχουμε περασει μια φορα
αλλοι εκατσαν παραπανω απ' οσο επρεπε
αλλοι παλι οχι.

η καφετιερα βρυχαται στο βαθος
και περιμενω μ' αγωνια τα υγρα της
της ψιθυριζω λογια γλυκα
μεχρι να τελειωσει τη τελετουργια της
και ειναι ετοιμη να μου προσφερει τους χυμους της.

διψας για περιπετεια
εγω διψαω για αλκοολ
μια υποθεση απο εκεινες με τα γυναικεια ονοματα
εχεις κι εσυ μια-ολοι εχουν απο μια
καποιοι ισως και παραπανω.

στο καντραν του ραδιοφωνου μου βλεπω τις πολεις
που ποτε δε θα γνωρισω,
εκεινες που ονειρευτηκα σε μια αλλη ζωη
κι εκεινες που αφησαν τα σημαδια τους πανω μου.

ολα αυτα μεχρι να πεσω ξερος στο πατωμα
οπως και τη προηγουμενη νυχτα
και τη νυχτα πριν απ' αυτη
και παει λεγοντας...

καποιος να παει να κλεισει τη καφετιερα.