τη κοιταξα στα ματια
και ο δαιμονας
βρηκε καταφυγιο κατω
απο το δερμα μου
μη κανεις ετσι,
δεν ειναι τιποτα
λιγος θανατος παραπανω.
η κοιλια μεγαλωνει
απο τις μπυρες
καλα παμε
'ασε τα ποτηρια
θα τα μαζεψω εγω',
μου ειπε.
δεκα χρονια μετα
ειναι ακομα στο τραπεζι
δεν τα μαζευω επιτηδες
ασε που βαριεμαι κιολας
τα σεντονια με το αρωμα της
καθε πρωι πεθαινω κι απο λιγο
μυριζοντας τα.
αυτα μεχρι πριν λιγες μερες
τωρα τα εκαψα
αιματα περιοδου απο μια τυχαια,
ασχημο θεαμα.
ευτυχως οι μπυρες ειναι κρυες
και εγω μπορω και πινω ακομα
ισως οχι για πολυ
απ' οτι μου 'χουν πει
το θεμα ομως
ειναι οτι δε μου λενε το ποτε
για να κανονισω τις δουλειες μου
εχω αφησει πολλα πραγματα στη μεση.
καιρος ν' αρχισω να συμμαζευω
λιγο τη κατασταση
οχι τωρα ομως,
ασ' το γι' αυριο
βαλε τωρα κατι να πιουμε...