Χτυπαω τα πληκτρα χωρις να το καταλαβαινω,λες και τα χερια μου εχουν μαθει τι πρεπει να κανουν,με αποτελεσμα,εγω να εχω ξεχασει τις νοτες.
Κοιταζω τη παρτιτουρα απο συνηθεια και βλεπω τις νοτες.
Τις βλεπω να καθονται ακινητες και αμιλητες.
Καταδικασμενες να με κοιτανε με τα μαυρα ματια τους και να με κατακρινουν.
Καταδικασμενος κι εγω να τις βλεπω οσο παιζω.
Καποτε κατι σημαιναν.Καποτε ειμασταν ερωτευμενοι.
Καποτε...
Τωρα...
Τωρα βλεπω τις νοτες,αλλα δε βλεπω το συναισθημα.
Κοιταζω τη παρτιτουρα απο συνηθεια και βλεπω τις νοτες.
Τις βλεπω να καθονται ακινητες και αμιλητες.
Καταδικασμενες να με κοιτανε με τα μαυρα ματια τους και να με κατακρινουν.
Καταδικασμενος κι εγω να τις βλεπω οσο παιζω.
Καποτε κατι σημαιναν.Καποτε ειμασταν ερωτευμενοι.
Καποτε...
Τωρα...
Τωρα βλεπω τις νοτες,αλλα δε βλεπω το συναισθημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου