πεφτω πανω σε τοιχο
το ονειρο μισο
οπως και οι ζωες μας

ακομα εδω
κοιταζω το τοιχο
σε θυμαμαι
ακομα

τωρα κοιταζω το ποτηρι
αδειο
περιμενω να το γεμισουν ξανα
περιμενω

κανενας
ο νους φοβαται το καιρο
αγριευει καμια φορα
και κυνηγαει ονειρα

καμια φορα και συννεφα