ο χαμος σου απελευθερωση
κι ο ηλιος βασιλευει
γυριζουν οι κορες απο τη γιορτη
με τον ανεμο στο πλαϊ
κανενας δε βοηθησε
το θανατο να θαψουν

ενα πρωινο
τα χορτα γινανε μαχαιρια
μας μαζεψαν ολους στη γωνια
και μας καθαρισαν
χωρις λαλια
χωρις μια παυση
ο κοσμος ειναι βουνο
που η γη του το μισει

ολοι γυρισανε στα σπιτια τους
οσοι προλαβαν και σωθηκαν
ο θανατος σα λυκος
κανει βολτες εξω απο το χωριο
οι λεχωνες με τ' απλητα στο χερι
βυθιζουνε τη θλιψη τους
στα βαθη της καρδιας τους
και οι αντρες τους
πινουν μεχρι να πεθανουν