-ποσο ηπιες;
-τοσο ωστε να μη νιωθω τιποτα.
-και πως αισθανεσαι;
-πιο ελευθερος απο ποτε.
-ισχυει;
-οχι.
-τοτε;
-αρκει που δε σκεφτομαι τα βορεια.
-νομιζεις πως ειναι καλυτερα ετσι;θελω να πω...
-ξερω τι θελεις να πεις.μη το πεις καλυτερα.δεν εχω αλλα λεφτα...
.........................................................................................................
ψαχνω τα λεφτα
πουθενα
ουτε και τα τσιγαρα
καλα αυτα ειχαν εξαφανιστει
εδω και πολυ ωρα
αν ειχα περισσοτερα
θα ειχα φτασει στα δυο πακετα τη μερα
τωρα περιοριζομαι
μονο βηχας
και αλκοολ
οσο περισσευει
δε ξερω αν θα ειναι ποτε αρκετο
δε ξερω αν θα τελειωσει καποτε ολο αυτο
προς το παρον ομως
απλα πινω
και περιμενω
περιμενω σε ενα μπαρ αδειο
να μπεις εσυ
να μου κανεις εκπληξη
και να μου πεις 'πλακα σου εκανα...'
η πραγματικοτητα ειναι διαφορετικη
μη στιβαζεις προσδοκιες
θα γκρεμιστουν
χωρις να το καταλαβεις
απο το πιο απαλο χερι του κοσμου
-συνηθως ειναι γυναικας-
και θα σε συνθλιψουν.
η σκηνη που παιζει ειναι απο τη casablanca
τελειωνει οπου να 'ναι
η γυναικα που περιμενα δεν ηρθε ποτε
'we'll always have Paris...'
και το ρολοι μου σταματαει
μια ωρα πισω.
ακριβως στην ωρα της πολης σου.
ολες οι βλεννορροιες θεραπευονται εκτος απο την πρωτη...
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου