tales of drunkenness and cruelty

γυρισα το ποτηρι αναποδα
μια τελευταια σταγονα εσταξε στη μπαρα
τα ποτα απεναντι τα εβλεπα θολα
και η μουσικη μου τρυπαγε το μυαλο

-να βαλω αλλο ενα;

-δε γαμιεται...βαλε.

3 ποτηρια μετα μια μαυρη τρυπα απεναντι
και κατι περιεργες φωνες
με τα αντιστοιχα βλεμματα που τις ακολουθουν

-τι εγινε;δε πεθανα ακομα;

-οχι ρε μαλακα.ζεις.

-σκατα.

το μαγαζι επαιζε το waiting for the sun
και ολοι περιμεναν αντιδρασεις
σηκωθηκα και εβγαλα να πληρωσω

-θα σου βαλω ενα για το δρομο.

η πουτανα θα με σκοτωσει σημερα...

ενω εγω εβαζα το παλτο μου
και αφηνα τα λεφτα στη μπαρα
εκεινη εβαζε μια γερη δοση
που σε αλλα μαγαζια θα ηταν ενα διπλο
και μου περασε το ποτηρι με νοημα
του εριξα μια ματια
το εφερα κοντα μου
κατω απο τη μυτη μου για να το μυρισω
-η μιση απολαυση του ειναι στη μυρωδια-
το κατεβασα σε μια γουλια
αφησα το ποτηρι με δυναμη στο παγκο
και της ειπα

-καλη ανταμωση στα γουναραδικα...

don't wait for me at the edge of the world
don't come to me at all...

ο τυπος πισω απο τη μπαρα μας κερναγε
και εμεις αισθανομασταν τυχεροι
γιατι πιναμε το ενα ποτο μετα το αλλο
χωρις να νοιαζομαστε για τον λογαριασμο

-γιατι δεν τρεχεις;
ρωτησε ενας περαστικος που με ειδε να περπαταω στη βροχη
-γιατι να τρεξω;
και πιο μπροστα βρεχει.

περιπλανωμενος μεσα στη νυχτα
αρκετα μεθυσμενος
για να μη σκεφτομαι πεντε βηματα μπροστα
διαλεγω τα σπιρτα μου
τους δινω ονοματα και τα καιω προσεκτικα
ωστε να μη με δει κανεις που χορευω
πανω απο νεκρα κορμια και ερωτες
που επιστρεφουν κρατωντας δωρα για το μελλον
το χαμογελο εσβησε μαζι με τα σπιρτα
το αλκοολ κανει τη δουλεια του
και η βροχη ξεπλενει τις τελευταιες μου σκεψεις

οχι ολες
οχι οσες βρισκεται εκεινη μεσα...

Fuck.

προσκληση

μια αδεια pub
λιγο πιο μακρια απ' οτι συνηθως
θες να παμε;
θα ακουμε rory gallagher
θα πινουμε μεχρι να τους αδειασουμε το μπαρ

-ο ενας στην αγκαλια του αλλου-

θα μου διαβαζεις τα καινουρια σου ποιηματα
και εγω θα τα λατρευω

στο τελος θα παρουμε μερικα φιστικια
και ποπκορν
να τρωμε στο δρομο για το σπιτι...

ανοιξαμε ενα καινουριο μπουκαλι
και ειπαμε καλη χρονια
ενω κοιταζαμε τις βαρκες
το κρυο μας ειχε ξετιναξει
αλλα το ουισκι ηταν ζεστο
-οσο ζεστο μπορουσε να ειναι-
ενας απαλος βοριας εδιωχνε τα προβληματα
τουλαχιστον ετσι νομιζαμε
κοιταξα τριγυρω περιμενοντας να τη δω
μετα θυμηθηκα πως ηταν αλλου
γυρισα το βλεμμα στο βορρα
και καπου νομιζω την ακουσα να μου ψιθυριζει
'hey you...'